θαυμαστικός • (thavmastikós) m (feminine θαυμαστική, neuter θαυμαστικό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | θαυμαστικός (thavmastikós) | θαυμαστική (thavmastikí) | θαυμαστικό (thavmastikó) | θαυμαστικοί (thavmastikoí) | θαυμαστικές (thavmastikés) | θαυμαστικά (thavmastiká) | |
| genitive | θαυμαστικού (thavmastikoú) | θαυμαστικής (thavmastikís) | θαυμαστικού (thavmastikoú) | θαυμαστικών (thavmastikón) | θαυμαστικών (thavmastikón) | θαυμαστικών (thavmastikón) | |
| accusative | θαυμαστικό (thavmastikó) | θαυμαστική (thavmastikí) | θαυμαστικό (thavmastikó) | θαυμαστικούς (thavmastikoús) | θαυμαστικές (thavmastikés) | θαυμαστικά (thavmastiká) | |
| vocative | θαυμαστικέ (thavmastiké) | θαυμαστική (thavmastikí) | θαυμαστικό (thavmastikó) | θαυμαστικοί (thavmastikoí) | θαυμαστικές (thavmastikés) | θαυμαστικά (thavmastiká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο θαυμαστικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο θαυμαστικός, etc.)