θεοσεβούμενος • (theosevoúmenos) m (feminine θεοσεβούμενη, neuter θεοσεβούμενο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | θεοσεβούμενος (theosevoúmenos) | θεοσεβούμενη (theosevoúmeni) | θεοσεβούμενο (theosevoúmeno) | θεοσεβούμενοι (theosevoúmenoi) | θεοσεβούμενες (theosevoúmenes) | θεοσεβούμενα (theosevoúmena) | |
| genitive | θεοσεβούμενου (theosevoúmenou) | θεοσεβούμενης (theosevoúmenis) | θεοσεβούμενου (theosevoúmenou) | θεοσεβούμενων (theosevoúmenon) | θεοσεβούμενων (theosevoúmenon) | θεοσεβούμενων (theosevoúmenon) | |
| accusative | θεοσεβούμενο (theosevoúmeno) | θεοσεβούμενη (theosevoúmeni) | θεοσεβούμενο (theosevoúmeno) | θεοσεβούμενους (theosevoúmenous) | θεοσεβούμενες (theosevoúmenes) | θεοσεβούμενα (theosevoúmena) | |
| vocative | θεοσεβούμενε (theosevoúmene) | θεοσεβούμενη (theosevoúmeni) | θεοσεβούμενο (theosevoúmeno) | θεοσεβούμενοι (theosevoúmenoi) | θεοσεβούμενες (theosevoúmenes) | θεοσεβούμενα (theosevoúmena) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο θεοσεβούμενος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο θεοσεβούμενος, etc.)