ιγνυακός • (ignyakós) m (feminine ιγνυακή, neuter ιγνυακό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ιγνυακός (ignyakós) | ιγνυακή (ignyakí) | ιγνυακό (ignyakó) | ιγνυακοί (ignyakoí) | ιγνυακές (ignyakés) | ιγνυακά (ignyaká) | |
genitive | ιγνυακού (ignyakoú) | ιγνυακής (ignyakís) | ιγνυακού (ignyakoú) | ιγνυακών (ignyakón) | ιγνυακών (ignyakón) | ιγνυακών (ignyakón) | |
accusative | ιγνυακό (ignyakó) | ιγνυακή (ignyakí) | ιγνυακό (ignyakó) | ιγνυακούς (ignyakoús) | ιγνυακές (ignyakés) | ιγνυακά (ignyaká) | |
vocative | ιγνυακέ (ignyaké) | ιγνυακή (ignyakí) | ιγνυακό (ignyakó) | ιγνυακοί (ignyakoí) | ιγνυακές (ignyakés) | ιγνυακά (ignyaká) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ιγνυακός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ιγνυακός, etc.)