ιριδίζων • (iridízon) m (feminine ιριδίζουσα, neuter ιριδίζον)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ιριδίζων (iridízon) | ιριδίζουσα (iridízousa) | ιριδίζον (iridízon) | ιριδίζοντες (iridízontes) | ιριδίζουσες (iridízouses) | ιριδίζοντα (iridízonta) | |
| genitive | ιριδίζοντος (iridízontos) | ιριδίζουσας (iridízousas) ιριδιζούσης (iridizoúsis) |
ιριδίζοντος (iridízontos) | ιριδιζόντων (iridizónton) | ιριδιζουσών (iridizousón) | ιριδιζόντων (iridizónton) | |
| accusative | ιριδίζοντα (iridízonta) | ιριδίζουσα (iridízousa) | ιριδίζον (iridízon) | ιριδίζοντες (iridízontes) | ιριδίζουσες (iridízouses) | ιριδίζοντα (iridízonta) | |
| vocative | ιριδίζων (iridízon) | ιριδίζουσα (iridízousa) | ιριδίζον (iridízon) | ιριδίζοντες (iridízontes) | ιριδίζουσες (iridízouses) | ιριδίζοντα (iridízonta) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ιριδίζων, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ιριδίζων, etc.)