ισοσκελής

Greek

ισο- (iso-, “equal”) +‎ σκέλος (skélos, “leg”)

ισοσκελής • (isoskelís) m (feminine ισοσκελής, neuter ισοσκελές)

(generally) having equal limbs or legs
(finance) balanced (of ledgers, balance sheets, etc)
(geometry) isosceles, having two equal sides
Antonyms: ανισοσκελής (anisoskelís), σκαληνός (skalinós)

Coordinate terms: (equilateral) ισόπλευρος (isóplevros), (equal angles) ανισογώνιος (anisogónios)

Declension of ισοσκελής
	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ισοσκελής (isoskelís)	ισοσκελής (isoskelís)	ισοσκελές (isoskelés)	ισοσκελείς (isoskeleís)	ισοσκελείς (isoskeleís)	ισοσκελή (isoskelí)
genitive	ισοσκελούς (isoskeloús) ισοσκελή (isoskelí)	ισοσκελούς (isoskeloús)	ισοσκελούς (isoskeloús)	ισοσκελών (isoskelón)	ισοσκελών (isoskelón)	ισοσκελών (isoskelón)
accusative	ισοσκελή (isoskelí)	ισοσκελή (isoskelí)	ισοσκελές (isoskelés)	ισοσκελείς (isoskeleís)	ισοσκελείς (isoskeleís)	ισοσκελή (isoskelí)
vocative	ισοσκελή (isoskelí) ισοσκελής (isoskelís)	ισοσκελής (isoskelís)	ισοσκελές (isoskelés)	ισοσκελείς (isoskeleís)	ισοσκελείς (isoskeleís)	ισοσκελή (isoskelí)