From κακο- (kako-, “bad”) + μοῖρα (moîra, “fate, lot”) + -ος (-os).
κᾰκόμοιρος • (kakómoiros) m or f (neuter κᾰκόμοιρον); second declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
| Nominative | κᾰκόμοιρος kakómoiros |
κᾰκόμοιρον kakómoiron |
κᾰκομοίρω kakomoírō |
κᾰκομοίρω kakomoírō |
κᾰκόμοιροι kakómoiroi |
κᾰκόμοιρᾰ kakómoira | ||||||||
| Genitive | κᾰκομοίρου kakomoírou |
κᾰκομοίρου kakomoírou |
κᾰκομοίροιν kakomoíroin |
κᾰκομοίροιν kakomoíroin |
κᾰκομοίρων kakomoírōn |
κᾰκομοίρων kakomoírōn | ||||||||
| Dative | κᾰκομοίρῳ kakomoírōi |
κᾰκομοίρῳ kakomoírōi |
κᾰκομοίροιν kakomoíroin |
κᾰκομοίροιν kakomoíroin |
κᾰκομοίροις kakomoírois |
κᾰκομοίροις kakomoírois | ||||||||
| Accusative | κᾰκόμοιρον kakómoiron |
κᾰκόμοιρον kakómoiron |
κᾰκομοίρω kakomoírō |
κᾰκομοίρω kakomoírō |
κᾰκομοίρους kakomoírous |
κᾰκόμοιρᾰ kakómoira | ||||||||
| Vocative | κᾰκόμοιρε kakómoire |
κᾰκόμοιρον kakómoiron |
κᾰκομοίρω kakomoírō |
κᾰκομοίρω kakomoírō |
κᾰκόμοιροι kakómoiroi |
κᾰκόμοιρᾰ kakómoira | ||||||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| κᾰκομοίρως kakomoírōs |
κᾰκομοιρότερος kakomoiróteros |
κᾰκομοιρότᾰτος kakomoirótatos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||