From verb καλοτρώω (kalotróo, literally “I eat well, abundantly”) from καλός (kalós, “good”) + τρώω (tróo, “I eat”), stem of past tense φαγ- έφαγα (éfaga, “I ate”) + -ωτος (-otos, suffix for adjectives).
καλοφάγωτος • (kalofágotos) m (feminine καλοφάγωτη, neuter καλοφάγωτο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | καλοφάγωτος (kalofágotos) | καλοφάγωτη (kalofágoti) | καλοφάγωτο (kalofágoto) | καλοφάγωτοι (kalofágotoi) | καλοφάγωτες (kalofágotes) | καλοφάγωτα (kalofágota) | |
genitive | καλοφάγωτου (kalofágotou) | καλοφάγωτης (kalofágotis) | καλοφάγωτου (kalofágotou) | καλοφάγωτων (kalofágoton) | καλοφάγωτων (kalofágoton) | καλοφάγωτων (kalofágoton) | |
accusative | καλοφάγωτο (kalofágoto) | καλοφάγωτη (kalofágoti) | καλοφάγωτο (kalofágoto) | καλοφάγωτους (kalofágotous) | καλοφάγωτες (kalofágotes) | καλοφάγωτα (kalofágota) | |
vocative | καλοφάγωτε (kalofágote) | καλοφάγωτη (kalofágoti) | καλοφάγωτο (kalofágoto) | καλοφάγωτοι (kalofágotoi) | καλοφάγωτες (kalofágotes) | καλοφάγωτα (kalofágota) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο καλοφάγωτος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο καλοφάγωτος, etc.)