κατακλάω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word κατακλάω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word κατακλάω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say κατακλάω in singular and plural. Everything you need to know about the word κατακλάω you have here. The definition of the word κατακλάω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofκατακλάω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

κατα- (kata-) +‎ κλάω (kláō)

Pronunciation

 

Verb

κᾰτᾰκλάω • (kătăkláō)

  1. to break off, break short

Conjugation

   Present: κᾰτακλᾰ́ω, κᾰτακλᾰ́ομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτακλᾰ́ω κᾰτακλᾰ́εις κᾰτακλᾰ́ει κᾰτακλᾰ́ετον κᾰτακλᾰ́ετον κᾰτακλᾰ́ομεν κᾰτακλᾰ́ετε κᾰτακλᾰ́ουσῐ(ν)
subjunctive κᾰτακλᾰ́ω κᾰτακλᾰ́ῃς κᾰτακλᾰ́ῃ κᾰτακλᾰ́ητον κᾰτακλᾰ́ητον κᾰτακλᾰ́ωμεν κᾰτακλᾰ́ητε κᾰτακλᾰ́ωσῐ(ν)
optative κᾰτακλᾰ́οιμῐ κᾰτακλᾰ́οις κᾰτακλᾰ́οι κᾰτακλᾰ́οιτον κᾰτακλᾰοίτην κᾰτακλᾰ́οιμεν κᾰτακλᾰ́οιτε κᾰτακλᾰ́οιεν
imperative   κᾰτάκλᾰε κᾰτακλᾰέτω κᾰτακλᾰ́ετον κᾰτακλᾰέτων   κᾰτακλᾰ́ετε κᾰτακλᾰόντων
middle/
passive 		indicative κᾰτακλᾰ́ομαι κᾰτακλᾰ́ῃ,
κᾰτακλᾰ́ει 		κᾰτακλᾰ́εται κᾰτακλᾰ́εσθον κᾰτακλᾰ́εσθον κᾰτακλᾰόμεθᾰ κᾰτακλᾰ́εσθε κᾰτακλᾰ́ονται
subjunctive κᾰτακλᾰ́ωμαι κᾰτακλᾰ́ῃ κᾰτακλᾰ́ηται κᾰτακλᾰ́ησθον κᾰτακλᾰ́ησθον κᾰτακλᾰώμεθᾰ κᾰτακλᾰ́ησθε κᾰτακλᾰ́ωνται
optative κᾰτακλᾰοίμην κᾰτακλᾰ́οιο κᾰτακλᾰ́οιτο κᾰτακλᾰ́οισθον κᾰτακλᾰοίσθην κᾰτακλᾰοίμεθᾰ κᾰτακλᾰ́οισθε κᾰτακλᾰ́οιντο
imperative   κᾰτακλᾰ́ου κᾰτακλᾰέσθω κᾰτακλᾰ́εσθον κᾰτακλᾰέσθων   κᾰτακλᾰ́εσθε κᾰτακλᾰέσθων
active middle/passive
infinitive κᾰτακλᾰ́ειν κᾰτακλᾰ́εσθαι
participle m κᾰτακλᾰ́ων κᾰτακλᾰόμενος
f κᾰτακλᾰ́ουσᾰ κᾰτακλᾰομένη
n κᾰτακλᾰ́ον κᾰτακλᾰόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: κᾰτακλῶ, κᾰτακλῶμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτακλῶ κᾰτακλᾷς κᾰτακλᾷ κᾰτακλᾶτον κᾰτακλᾶτον κᾰτακλῶμεν κᾰτακλᾶτε κᾰτακλῶσῐ(ν)
subjunctive κᾰτακλῶ κᾰτακλᾷς κᾰτακλᾷ κᾰτακλᾶτον κᾰτακλᾶτον κᾰτακλῶμεν κᾰτακλᾶτε κᾰτακλῶσῐ(ν)
optative κᾰτακλῴην,
κᾰτακλῷμῐ 		κᾰτακλῴης,
κᾰτακλῷς 		κᾰτακλῴη,
κᾰτακλῷ 		κᾰτακλῷτον,
κᾰτακλῴητον 		κᾰτακλῴτην,
κᾰτακλῳήτην 		κᾰτακλῷμεν,
κᾰτακλῴημεν 		κᾰτακλῷτε,
κᾰτακλῴητε 		κᾰτακλῷεν,
κᾰτακλῴησᾰν
imperative   κᾰτάκλᾱ κᾰτακλᾱ́τω κᾰτακλᾶτον κᾰτακλᾱ́των   κᾰτακλᾶτε κᾰτακλώντων
middle/
passive 		indicative κᾰτακλῶμαι κᾰτακλᾷ κᾰτακλᾶται κᾰτακλᾶσθον κᾰτακλᾶσθον κᾰτακλώμεθᾰ κᾰτακλᾶσθε κᾰτακλῶνται
subjunctive κᾰτακλῶμαι κᾰτακλᾷ κᾰτακλᾶται κᾰτακλᾶσθον κᾰτακλᾶσθον κᾰτακλώμεθᾰ κᾰτακλᾶσθε κᾰτακλῶνται
optative κᾰτακλῴμην κᾰτακλῷο κᾰτακλῷτο κᾰτακλῷσθον κᾰτακλῴσθην κᾰτακλῴμεθᾰ κᾰτακλῷσθε κᾰτακλῷντο
imperative   κᾰτακλῶ κᾰτακλᾱ́σθω κᾰτακλᾶσθον κᾰτακλᾱ́σθων   κᾰτακλᾶσθε κᾰτακλᾱ́σθων
active middle/passive
infinitive κᾰτακλᾶν κᾰτακλᾶσθαι
participle m κᾰτακλῶν κᾰτακλώμενος
f κᾰτακλῶσᾰ κᾰτακλωμένη
n κᾰτακλῶν κᾰτακλώμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: κατέκλᾰον, κατεκλᾰόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κατέκλᾰον κατέκλᾰες κατέκλᾰε(ν) κατεκλᾰ́ετον κατεκλᾰέτην κατεκλᾰ́ομεν κατεκλᾰ́ετε κατέκλᾰον
middle/
passive 		indicative κατεκλᾰόμην κατεκλᾰ́ου κατεκλᾰ́ετο κατεκλᾰ́εσθον κατεκλᾰέσθην κατεκλᾰόμεθᾰ κατεκλᾰ́εσθε κατεκλᾰ́οντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: κατέκλων, κατεκλώμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κατέκλων κατέκλᾱς κατέκλᾱ κατεκλᾶτον κατεκλᾱ́την κατεκλῶμεν κατεκλᾶτε κατέκλων
middle/
passive 		indicative κατεκλώμην κατεκλῶ κατεκλᾶτο κατεκλᾶσθον κατεκλᾱ́σθην κατεκλώμεθᾰ κατεκλᾶσθε κατεκλῶντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: κᾰτέκλᾰσᾰ, κᾰτεκλᾰσᾰ́μην, κατεκλάσθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτέκλᾰσᾰ κᾰτέκλᾰσᾰς κᾰτέκλᾰσε(ν) κᾰτεκλᾰ́σᾰτον κᾰτεκλᾰσᾰ́την κᾰτεκλᾰ́σᾰμεν κᾰτεκλᾰ́σᾰτε κᾰτέκλᾰσᾰν
subjunctive κᾰτακλᾰ́σω κᾰτακλᾰ́σῃς κᾰτακλᾰ́σῃ κᾰτακλᾰ́σητον κᾰτακλᾰ́σητον κᾰτακλᾰ́σωμεν κᾰτακλᾰ́σητε κᾰτακλᾰ́σωσῐ(ν)
optative κᾰτακλᾰ́σαιμῐ κᾰτακλᾰ́σειᾰς,
κᾰτακλᾰ́σαις 		κᾰτακλᾰ́σειε(ν),
κᾰτακλᾰ́σαι 		κᾰτακλᾰ́σαιτον κᾰτακλᾰσαίτην κᾰτακλᾰ́σαιμεν κᾰτακλᾰ́σαιτε κᾰτακλᾰ́σειᾰν,
κᾰτακλᾰ́σαιεν
imperative   κᾰτάκλᾰσον κᾰτακλᾰσᾰ́τω κᾰτακλᾰ́σᾰτον κᾰτακλᾰσᾰ́των   κᾰτακλᾰ́σᾰτε κᾰτακλᾰσᾰ́ντων
middle indicative κᾰτεκλᾰσᾰ́μην κᾰτεκλᾰ́σω κᾰτεκλᾰ́σᾰτο κᾰτεκλᾰ́σᾰσθον κᾰτεκλᾰσᾰ́σθην κᾰτεκλᾰσᾰ́μεθᾰ κᾰτεκλᾰ́σᾰσθε κᾰτεκλᾰ́σᾰντο
subjunctive κᾰτακλᾰ́σωμαι κᾰτακλᾰ́σῃ κᾰτακλᾰ́σηται κᾰτακλᾰ́σησθον κᾰτακλᾰ́σησθον κᾰτακλᾰσώμεθᾰ κᾰτακλᾰ́σησθε κᾰτακλᾰ́σωνται
optative κᾰτακλᾰσαίμην κᾰτακλᾰ́σαιο κᾰτακλᾰ́σαιτο κᾰτακλᾰ́σαισθον κᾰτακλᾰσαίσθην κᾰτακλᾰσαίμεθᾰ κᾰτακλᾰ́σαισθε κᾰτακλᾰ́σαιντο
imperative   κᾰτάκλᾰσαι κᾰτακλᾰσᾰ́σθω κᾰτακλᾰ́σᾰσθον κᾰτακλᾰσᾰ́σθων   κᾰτακλᾰ́σᾰσθε κᾰτακλᾰσᾰ́σθων
passive indicative κατεκλάσθην κατεκλάσθης κατεκλάσθη κατεκλάσθητον κατεκλασθήτην κατεκλάσθημεν κατεκλάσθητε κατεκλάσθησᾰν
subjunctive κᾰτακλασθῶ κᾰτακλασθῇς κᾰτακλασθῇ κᾰτακλασθῆτον κᾰτακλασθῆτον κᾰτακλασθῶμεν κᾰτακλασθῆτε κᾰτακλασθῶσῐ(ν)
optative κᾰτακλασθείην κᾰτακλασθείης κᾰτακλασθείη κᾰτακλασθεῖτον,
κᾰτακλασθείητον 		κᾰτακλασθείτην,
κᾰτακλασθειήτην 		κᾰτακλασθεῖμεν,
κᾰτακλασθείημεν 		κᾰτακλασθεῖτε,
κᾰτακλασθείητε 		κᾰτακλασθεῖεν,
κᾰτακλασθείησᾰν
imperative   κᾰτακλάσθητῐ κᾰτακλασθήτω κᾰτακλάσθητον κᾰτακλασθήτων   κᾰτακλάσθητε κᾰτακλασθέντων
active middle passive
infinitive κᾰτακλᾰ́σαι κᾰτακλᾰ́σᾰσθαι κᾰτακλασθῆναι
participle m κᾰτακλᾰ́σᾱς κᾰτακλᾰσᾰ́μενος κᾰτακλασθείς
f κᾰτακλᾰ́σᾱσᾰ κᾰτακλᾰσᾰμένη κᾰτακλασθεῖσᾰ
n κᾰτακλᾰ́σᾰν κᾰτακλᾰσᾰ́μενον κᾰτακλασθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: κᾰτάκλασσᾰ, κᾰτακλασσᾰ́μην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτάκλασσᾰ κᾰτάκλασσᾰς κᾰτάκλασσε(ν) κᾰτακλάσσᾰτον κᾰτακλασσᾰ́την κᾰτακλάσσᾰμεν κᾰτακλάσσᾰτε κᾰτάκλασσᾰν
subjunctive κᾰτακλάσσω,
κᾰτακλάσσωμῐ 		κᾰτακλάσσῃς,
κᾰτακλάσσῃσθᾰ 		κᾰτακλάσσῃ,
κᾰτακλάσσῃσῐ 		κᾰτακλάσσητον κᾰτακλάσσητον κᾰτακλάσσωμεν κᾰτακλάσσητε κᾰτακλάσσωσῐ(ν)
optative κᾰτακλάσσαιμῐ κᾰτακλάσσαις,
κᾰτακλάσσαισθᾰ,
κᾰτακλάσσειᾰς 		κᾰτακλάσσειε(ν),
κᾰτακλάσσαι 		κᾰτακλασσεῖτον κᾰτακλασσείτην κᾰτακλασσεῖμεν κᾰτακλασσεῖτε κᾰτακλασσεῖεν
imperative   κᾰτάκλασσον κᾰτακλασσᾰ́τω κᾰτακλάσσᾰτον κᾰτακλασσᾰ́των   κᾰτακλάσσᾰτε κᾰτακλασσᾰ́ντων
middle indicative κᾰτακλασσᾰ́μην κᾰτακλάσσᾰο κᾰτακλάσσᾰτο κᾰτακλάσσᾰσθον κᾰτακλασσᾰ́σθην κᾰτακλασσᾰ́με(σ)θᾰ κᾰτακλάσσᾰσθε κᾰτακλάσσᾰντο
subjunctive κᾰτακλάσσωμαι κᾰτακλάσσηαι κᾰτακλάσσηται κᾰτακλάσσησθον κᾰτακλάσσησθον κᾰτακλασσώμε(σ)θᾰ κᾰτακλάσσησθε κᾰτακλάσσωνται
optative κᾰτακλασσαίμην κᾰτακλάσσαιο κᾰτακλάσσαιτο κᾰτακλάσσαισθον κᾰτακλασσαίσθην κᾰτακλασσαίμε(σ)θᾰ κᾰτακλάσσαισθε κᾰτακλασσαίᾰτο
imperative   κᾰτάκλασσαι κᾰτακλασσᾰ́σθω κᾰτακλάσσᾰσθον κᾰτακλασσᾰ́σθων   κᾰτακλάσσᾰσθε κᾰτακλασσᾰ́σθων
active middle
infinitive κᾰτακλᾶσσαι/κᾰτακλασσᾰ́μεν/κᾰτακλασσᾰμέναι κᾰτακλάσσᾰσθαι
participle m κᾰτακλάσσᾱς κᾰτακλασσᾰ́μενος
f κᾰτακλάσσᾱσᾰ κᾰτακλασσᾰμένη
n κᾰτακλᾶσσᾰν κᾰτακλασσᾰ́μενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: κᾰτᾰκέκλᾰσμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative κᾰτᾰκέκλᾰσμαι κᾰτᾰκέκλᾰσαι κᾰτᾰκέκλᾰσται κᾰτᾰκέκλᾰσθον κᾰτᾰκέκλᾰσθον κᾰτᾰκεκλᾰ́σμεθᾰ κᾰτᾰκέκλᾰσθε κᾰτᾰκεκλᾰ́σᾰται
subjunctive κᾰτᾰκεκλᾰσμένος ὦ κᾰτᾰκεκλᾰσμένος ᾖς κᾰτᾰκεκλᾰσμένος ᾖ κᾰτᾰκεκλᾰσμένω ἦτον κᾰτᾰκεκλᾰσμένω ἦτον κᾰτᾰκεκλᾰσμένοι ὦμεν κᾰτᾰκεκλᾰσμένοι ἦτε κᾰτᾰκεκλᾰσμένοι ὦσῐ(ν)
optative κᾰτᾰκεκλᾰσμένος εἴην κᾰτᾰκεκλᾰσμένος εἴης κᾰτᾰκεκλᾰσμένος εἴη κᾰτᾰκεκλᾰσμένω εἴητον/εἶτον κᾰτᾰκεκλᾰσμένω εἰήτην/εἴτην κᾰτᾰκεκλᾰσμένοι εἴημεν/εἶμεν κᾰτᾰκεκλᾰσμένοι εἴητε/εἶτε κᾰτᾰκεκλᾰσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   κᾰτᾰκέκλᾰσο κᾰτᾰκεκλᾰ́σθω κᾰτᾰκέκλᾰσθον κᾰτᾰκεκλᾰ́σθων   κᾰτᾰκέκλᾰσθε κᾰτᾰκεκλᾰ́σθων
middle/passive
infinitive κᾰτᾰκεκλᾰ́σθαι
participle m κᾰτᾰκεκλᾰσμένος
f κᾰτᾰκεκλᾰσμένη
n κᾰτᾰκεκλᾰσμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia