Hello, you have come here looking for the meaning of the word
κατακρατώ. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word
κατακρατώ, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say
κατακρατώ in singular and plural. Everything you need to know about the word
κατακρατώ you have here. The definition of the word
κατακρατώ will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition of
κατακρατώ, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
Greek
Etymology
Learned borrowing from Ancient Greek κατακρατῶ (katakratô, “to prevail”) with semantic loan from French détenir (“to detain”) and retenir (“to retain”).[1] By surface analysis, κατα- (kata-) + κρατώ (krató).
Pronunciation
- IPA(key): /ka.ta.kɾaˈto/
- Hyphenation: κα‧τα‧κρα‧τώ
Verb
κατακρατώ • (katakrató) (past κατακράτησα, passive κατακρατούμαι, p‑past κατακρατήθηκα, ppp κατακρατημένος)
- (law) to detain unlawfully
- (law) to withhold unlawfully
- (of a thing) to retain (to hold or keep inside it; to contain)
Conjugation
κατακρατώ, κατακρατούμαι
|
Active voice ➤
|
Passive voice ➤
|
Indicative mood ➤
|
Imperfective aspect ➤
|
Perfective aspect ➤
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
Non-past tenses ➤
|
Present ➤
|
Dependent ➤
|
Present
|
Dependent
|
1 sg
|
κατακρατώ
|
κατακρατήσω
|
κατακρατούμαι
|
κατακρατηθώ
|
2 sg
|
κατακρατείς
|
κατακρατήσεις
|
κατακρατείσαι
|
κατακρατηθείς
|
3 sg
|
κατακρατεί
|
κατακρατήσει
|
κατακρατείται
|
κατακρατηθεί
|
|
1 pl
|
κατακρατούμε
|
κατακρατήσουμε, [-ομε]
|
κατακρατούμαστε
|
κατακρατηθούμε
|
2 pl
|
κατακρατείτε
|
κατακρατήσετε
|
κατακρατείστε
|
κατακρατηθείτε
|
3 pl
|
κατακρατούν(ε)
|
κατακρατήσουν(ε)
|
κατακρατούνται
|
κατακρατηθούν(ε)
|
|
Past tenses ➤
|
Imperfect ➤
|
Simple past ➤
|
Imperfect
|
Simple past
|
1 sg
|
κατακρατούσα
|
κατακράτησα
|
[κατακρατούμουν(α)]
|
κατακρατήθηκα
|
2 sg
|
κατακρατούσες
|
κατακράτησες
|
[κατακρατούσουν(α)]
|
κατακρατήθηκες
|
3 sg
|
κατακρατούσε
|
κατακράτησε
|
κατακρατούνταν, {κατακρατείτο}
|
κατακρατήθηκε
|
|
1 pl
|
κατακρατούσαμε
|
κατακρατήσαμε
|
κατακρατούμασταν, (‑ούμαστε)
|
κατακρατηθήκαμε
|
2 pl
|
κατακρατούσατε
|
κατακρατήσατε
|
[κατακρατούσασταν, (‑ούσαστε)]
|
κατακρατηθήκατε
|
3 pl
|
κατακρατούσαν(ε)
|
κατακράτησαν, κατακρατήσαν(ε)
|
κατακρατούνταν, {κατακρατούντο}
|
κατακρατήθηκαν, κατακρατηθήκαν(ε)
|
|
Future tenses ➤
|
Continuous ➤
|
Simple ➤
|
Continuous
|
Simple
|
1 sg
|
θα κατακρατώ ➤
|
θα κατακρατήσω ➤
|
θα κατακρατούμαι ➤
|
θα κατακρατηθώ ➤
|
2,3 sg, 1,2,3 pl
|
θα κατακρατείς, …
|
θα κατακρατήσεις, …
|
θα κατακρατείσαι, …
|
θα κατακρατηθείς, …
|
|
|
Perfect aspect ➤
|
Perfect aspect
|
Present perfect ➤
|
έχω, έχεις, … κατακρατήσει έχω, έχεις, … κατακρατημένο, ‑η, ‑ο ➤
|
έχω, έχεις, … κατακρατηθεί είμαι, είσαι, … κατακρατημένος, ‑η, ‑ο ➤
|
Past perfect ➤
|
είχα, είχες, … κατακρατήσει είχα, είχες, … κατακρατημένο, ‑η, ‑ο
|
είχα, είχες, … κατακρατηθεί ήμουν, ήσουν, … κατακρατημένος , ‑η, ‑ο
|
Future perfect ➤
|
θα έχω, θα έχεις, … κατακρατήσει θα έχω, θα έχεις, … κατακρατημένο, ‑η, ‑ο
|
θα έχω, θα έχεις, … κατακρατηθεί θα είμαι, θα είσαι, … κατακρατημένος , ‑η, ‑ο
|
|
Subjunctive mood ➤
|
Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
|
|
Imperative mood ➤
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
2 sg
|
—
|
κατακράτησε
|
—
|
κατακρατήσου
|
2 pl
|
κατακρατείτε
|
κατακρατήστε
|
κατακρατείστε
|
κατακρατηθείτε
|
|
Other forms
|
Active voice
|
Passive voice
|
Present participle➤
|
κατακρατώντας ➤
|
κατακρατούμενος, ‑η, ‑ο ➤
|
Perfect participle➤
|
έχοντας κατακρατήσει ➤
|
κατακρατημένος, ‑η, ‑ο ➤
|
|
Nonfinite form➤
|
κατακρατήσει
|
κατακρατηθεί
|
|
|
Notes Appendix:Greek verbs
|
• (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
|
|
References