κατακτείνω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word κατακτείνω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word κατακτείνω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say κατακτείνω in singular and plural. Everything you need to know about the word κατακτείνω you have here. The definition of the word κατακτείνω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofκατακτείνω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

κατα- (kata-) +‎ κτείνω (kteínō)

Pronunciation

 

Verb

κᾰτακτείνω • (katakteínō)

  1. to kill, slay

Inflection

   Present: κᾰτᾰκτείνω, κᾰτᾰκτείνομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτᾰκτείνω κᾰτᾰκτείνεις κᾰτᾰκτείνει κᾰτᾰκτείνετον κᾰτᾰκτείνετον κᾰτᾰκτείνομεν κᾰτᾰκτείνετε κᾰτᾰκτείνουσῐ(ν)
subjunctive κᾰτᾰκτείνω κᾰτᾰκτείνῃς κᾰτᾰκτείνῃ κᾰτᾰκτείνητον κᾰτᾰκτείνητον κᾰτᾰκτείνωμεν κᾰτᾰκτείνητε κᾰτᾰκτείνωσῐ(ν)
optative κᾰτᾰκτείνοιμῐ κᾰτᾰκτείνοις κᾰτᾰκτείνοι κᾰτᾰκτείνοιτον κᾰτᾰκτεινοίτην κᾰτᾰκτείνοιμεν κᾰτᾰκτείνοιτε κᾰτᾰκτείνοιεν
imperative   κᾰτᾰ́κτεινε κᾰτᾰκτεινέτω κᾰτᾰκτείνετον κᾰτᾰκτεινέτων   κᾰτᾰκτείνετε κᾰτᾰκτεινόντων
passive indicative κᾰτᾰκτείνομαι κᾰτᾰκτείνῃ,
κᾰτᾰκτείνει 		κᾰτᾰκτείνεται κᾰτᾰκτείνεσθον κᾰτᾰκτείνεσθον κᾰτᾰκτεινόμεθᾰ κᾰτᾰκτείνεσθε κᾰτᾰκτείνονται
subjunctive κᾰτᾰκτείνωμαι κᾰτᾰκτείνῃ κᾰτᾰκτείνηται κᾰτᾰκτείνησθον κᾰτᾰκτείνησθον κᾰτᾰκτεινώμεθᾰ κᾰτᾰκτείνησθε κᾰτᾰκτείνωνται
optative κᾰτᾰκτεινοίμην κᾰτᾰκτείνοιο κᾰτᾰκτείνοιτο κᾰτᾰκτείνοισθον κᾰτᾰκτεινοίσθην κᾰτᾰκτεινοίμεθᾰ κᾰτᾰκτείνοισθε κᾰτᾰκτείνοιντο
imperative   κᾰτᾰκτείνου κᾰτᾰκτεινέσθω κᾰτᾰκτείνεσθον κᾰτᾰκτεινέσθων   κᾰτᾰκτείνεσθε κᾰτᾰκτεινέσθων
active
infinitive κᾰτᾰκτείνειν κᾰτᾰκτείνεσθαι
participle m κᾰτᾰκτείνων κᾰτᾰκτεινόμενος
f κᾰτᾰκτείνουσᾰ κᾰτᾰκτεινομένη
n κᾰτᾰκτεῖνον κᾰτᾰκτεινόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: κᾰτέκτεινον, κᾰτεκτεινόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτέκτεινον κᾰτέκτεινες κᾰτέκτεινε(ν) κᾰτεκτείνετον κᾰτεκτεινέτην κᾰτεκτείνομεν κᾰτεκτείνετε κᾰτέκτεινον
passive indicative κᾰτεκτεινόμην κᾰτεκτείνου κᾰτεκτείνετο κᾰτεκτείνεσθον κᾰτεκτεινέσθην κᾰτεκτεινόμεθᾰ κᾰτεκτείνεσθε κᾰτεκτείνοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κᾰτᾰκτενέω, κᾰτᾰκτανθήσομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτᾰκτενέω κᾰτᾰκτενέεις κᾰτᾰκτενέει κᾰτᾰκτενέετον κᾰτᾰκτενέετον κᾰτᾰκτενέομεν κᾰτᾰκτενέετε κᾰτᾰκτενέουσῐ(ν)
optative κᾰτᾰκτενέοιμῐ κᾰτᾰκτενέοις κᾰτᾰκτενέοι κᾰτᾰκτενέοιτον κᾰτᾰκτενεοίτην κᾰτᾰκτενέοιμεν κᾰτᾰκτενέοιτε κᾰτᾰκτενέοιεν
passive indicative κᾰτᾰκτανθήσομαι κᾰτᾰκτανθήσῃ κᾰτᾰκτανθήσεται κᾰτᾰκτανθήσεσθον κᾰτᾰκτανθήσεσθον κᾰτᾰκτανθησόμεθᾰ κᾰτᾰκτανθήσεσθε κᾰτᾰκτανθήσονται
optative κᾰτᾰκτανθησοίμην κᾰτᾰκτανθήσοιο κᾰτᾰκτανθήσοιτο κᾰτᾰκτανθήσοισθον κᾰτᾰκτανθησοίσθην κᾰτᾰκτανθησοίμεθᾰ κᾰτᾰκτανθήσοισθε κᾰτᾰκτανθήσοιντο
active passive
infinitive κᾰτᾰκτενέειν κᾰτᾰκτανθήσεσθαι
participle m κᾰτᾰκτενέων κᾰτᾰκτανθησόμενος
f κᾰτᾰκτενέουσᾰ κᾰτᾰκτανθησομένη
n κᾰτᾰκτενέον κᾰτᾰκτανθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κᾰτᾰκτενῶ, κᾰτᾰκτανθήσομαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτᾰκτενῶ κᾰτᾰκτενεῖς κᾰτᾰκτενεῖ κᾰτᾰκτενεῖτον κᾰτᾰκτενεῖτον κᾰτᾰκτενοῦμεν κᾰτᾰκτενεῖτε κᾰτᾰκτενοῦσῐ(ν)
optative κᾰτᾰκτενοίην,
κᾰτᾰκτενοῖμῐ 		κᾰτᾰκτενοίης,
κᾰτᾰκτενοῖς 		κᾰτᾰκτενοίη,
κᾰτᾰκτενοῖ 		κᾰτᾰκτενοῖτον,
κᾰτᾰκτενοίητον 		κᾰτᾰκτενοίτην,
κᾰτᾰκτενοιήτην 		κᾰτᾰκτενοῖμεν,
κᾰτᾰκτενοίημεν 		κᾰτᾰκτενοῖτε,
κᾰτᾰκτενοίητε 		κᾰτᾰκτενοῖεν,
κᾰτᾰκτενοίησᾰν
passive indicative κᾰτᾰκτανθήσομαι κᾰτᾰκτανθήσῃ κᾰτᾰκτανθήσεται κᾰτᾰκτανθήσεσθον κᾰτᾰκτανθήσεσθον κᾰτᾰκτανθησόμεθᾰ κᾰτᾰκτανθήσεσθε κᾰτᾰκτανθήσονται
optative κᾰτᾰκτανθησοίμην κᾰτᾰκτανθήσοιο κᾰτᾰκτανθήσοιτο κᾰτᾰκτανθήσοισθον κᾰτᾰκτανθησοίσθην κᾰτᾰκτανθησοίμεθᾰ κᾰτᾰκτανθήσοισθε κᾰτᾰκτανθήσοιντο
active passive
infinitive κᾰτᾰκτενεῖν κᾰτᾰκτανθήσεσθαι
participle m κᾰτᾰκτενῶν κᾰτᾰκτανθησόμενος
f κᾰτᾰκτενοῦσᾰ κᾰτᾰκτανθησομένη
n κᾰτᾰκτενοῦν κᾰτᾰκτανθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κᾰτᾰκτᾰνέω, κᾰτᾰκτᾰνέομαι (Epic, uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτᾰκτᾰνέω κᾰτᾰκτᾰνέεις κᾰτᾰκτᾰνέει κᾰτᾰκτᾰνέετον κᾰτᾰκτᾰνέετον κᾰτᾰκτᾰνέομεν κᾰτᾰκτᾰνέετε κᾰτᾰκτᾰνέουσῐ(ν)
optative κᾰτᾰκτᾰνέοιμῐ κᾰτᾰκτᾰνέοισ(θᾰ) κᾰτᾰκτᾰνέοι κᾰτᾰκτᾰνέοιτον κᾰτᾰκτᾰνεοίτην κᾰτᾰκτᾰνέοιμεν κᾰτᾰκτᾰνέοιτε κᾰτᾰκτᾰνέοιεν
middle indicative κᾰτᾰκτᾰνέομαι κᾰτᾰκτᾰνέεαι κᾰτᾰκτᾰνέεται κᾰτᾰκτᾰνέεσθον κᾰτᾰκτᾰνέεσθον κᾰτᾰκτᾰνεόμε(σ)θᾰ κᾰτᾰκτᾰνέεσθε κᾰτᾰκτᾰνέονται
optative κᾰτᾰκτᾰνεοίμην κᾰτᾰκτᾰνέοιο κᾰτᾰκτᾰνέοιτο κᾰτᾰκτᾰνέοισθον κᾰτᾰκτᾰνεοίσθην κᾰτᾰκτᾰνεοίμε(σ)θᾰ κᾰτᾰκτᾰνέοισθε κᾰτᾰκτᾰνεοίᾰτο
active middle
infinitive κᾰτᾰκτᾰνέειν κᾰτᾰκτᾰνέεσθαι
participle m κᾰτᾰκτᾰνέων κᾰτᾰκτᾰνεόμενος
f κᾰτᾰκτᾰνέουσᾰ κᾰτᾰκτᾰνεομένη
n κᾰτᾰκτᾰνέον κᾰτᾰκτᾰνεόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κᾰτᾰκτᾰνέω, κᾰτᾰκτᾰνεῦμαι (Epic, contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτᾰκτᾰνέω κᾰτᾰκτᾰνεῖς κᾰτᾰκτᾰνεῖ κᾰτᾰκτᾰνεῖτον κᾰτᾰκτᾰνεῖτον κᾰτᾰκτᾰνεῦμεν κᾰτᾰκτᾰνεῖτε κᾰτᾰκτᾰνεῦσῐ(ν)
optative κᾰτᾰκτᾰνέοιμι κᾰτᾰκτᾰνέοις κᾰτᾰκτᾰνέοι κᾰτᾰκτᾰνέοιτον κᾰτᾰκτᾰνεοίτην κᾰτᾰκτᾰνέοιμεν κᾰτᾰκτᾰνέοιτε κᾰτᾰκτᾰνέοιεν
middle indicative κᾰτᾰκτᾰνεῦμαι κᾰτᾰκτᾰνεῖαι/κᾰτᾰκτᾰνέαι κᾰτᾰκτᾰνεῖται κᾰτᾰκτᾰνεῖσθον κᾰτᾰκτᾰνεῖσθον κᾰτᾰκτᾰνεύμε(σ)θᾰ κᾰτᾰκτᾰνεῖσθε κᾰτᾰκτᾰνεῦνται
optative κᾰτᾰκτᾰνεοίμην κᾰτᾰκτᾰνέοιο κᾰτᾰκτᾰνέοιτο κᾰτᾰκτᾰνέοισθον κᾰτᾰκτᾰνεοίσθην κᾰτᾰκτᾰνεοίμε(σ)θᾰ κᾰτᾰκτᾰνέοισθε κᾰτᾰκτᾰνεοίᾰτο
active middle
infinitive κᾰτᾰκτᾰνεῖν/κᾰτᾰκτᾰνήμεναι/κᾰτᾰκτᾰνῆναι κᾰτᾰκτᾰνεῖσθαι
participle m κᾰτᾰκτᾰνέων κᾰτᾰκτᾰνεύμενος
f κᾰτᾰκτᾰνεῦσᾰ κᾰτᾰκτᾰνευμένη
n κᾰτᾰκτᾰνεῦν κᾰτᾰκτᾰνεύμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: κᾰτέκτεινᾰ, κᾰτεκτάνθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτέκτεινᾰ κᾰτέκτεινᾰς κᾰτέκτεινε(ν) κᾰτεκτείνᾰτον κᾰτεκτεινᾰ́την κᾰτεκτείνᾰμεν κᾰτεκτείνᾰτε κᾰτέκτεινᾰν
subjunctive κᾰτᾰκτείνω κᾰτᾰκτείνῃς κᾰτᾰκτείνῃ κᾰτᾰκτείνητον κᾰτᾰκτείνητον κᾰτᾰκτείνωμεν κᾰτᾰκτείνητε κᾰτᾰκτείνωσῐ(ν)
optative κᾰτᾰκτείναιμῐ κᾰτᾰκτείνειᾰς,
κᾰτᾰκτείναις 		κᾰτᾰκτείνειε(ν),
κᾰτᾰκτείναι 		κᾰτᾰκτείναιτον κᾰτᾰκτειναίτην κᾰτᾰκτείναιμεν κᾰτᾰκτείναιτε κᾰτᾰκτείνειᾰν,
κᾰτᾰκτείναιεν
imperative   κᾰτᾰ́κτεινον κᾰτᾰκτεινᾰ́τω κᾰτᾰκτείνᾰτον κᾰτᾰκτεινᾰ́των   κᾰτᾰκτείνᾰτε κᾰτᾰκτεινᾰ́ντων
passive indicative κᾰτεκτάνθην κᾰτεκτάνθης κᾰτεκτάνθη κᾰτεκτάνθητον κᾰτεκτανθήτην κᾰτεκτάνθημεν κᾰτεκτάνθητε κᾰτεκτάνθησᾰν
subjunctive κᾰτᾰκτᾰθῶ κᾰτᾰκτᾰθῇς κᾰτᾰκτᾰθῇ κᾰτᾰκτᾰθῆτον κᾰτᾰκτᾰθῆτον κᾰτᾰκτᾰθῶμεν κᾰτᾰκτᾰθῆτε κᾰτᾰκτᾰθῶσῐ(ν)
optative κᾰτᾰκτᾰθείην κᾰτᾰκτᾰθείης κᾰτᾰκτᾰθείη κᾰτᾰκτᾰθεῖτον,
κᾰτᾰκτᾰθείητον 		κᾰτᾰκτᾰθείτην,
κᾰτᾰκτᾰθειήτην 		κᾰτᾰκτᾰθεῖμεν,
κᾰτᾰκτᾰθείημεν 		κᾰτᾰκτᾰθεῖτε,
κᾰτᾰκτᾰθείητε 		κᾰτᾰκτᾰθεῖεν,
κᾰτᾰκτᾰθείησᾰν
imperative   κᾰτᾰκτᾰ́θητῐ κᾰτᾰκτᾰθήτω κᾰτᾰκτᾰ́θητον κᾰτᾰκτᾰθήτων   κᾰτᾰκτᾰ́θητε κᾰτᾰκτᾰθέντων
active passive
infinitive κᾰτᾰκτεῖναι κᾰτᾰκτᾰθῆναι
participle m κᾰτᾰκτείνᾱς κᾰτᾰκτᾰθείς
f κᾰτᾰκτείνᾱσᾰ κᾰτᾰκτᾰθεῖσᾰ
n κᾰτᾰκτεῖνᾰν κᾰτᾰκτᾰθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: κᾰτέκτᾰνον, κᾰτεκτᾰ́νην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτέκτᾰνον κᾰτέκτᾰνες κᾰτέκτᾰνε(ν) κᾰτεκτᾰ́νετον κᾰτεκτᾰνέτην κᾰτεκτᾰ́νομεν κᾰτεκτᾰ́νετε κᾰτέκτᾰνον
subjunctive κᾰτᾰκτᾰ́νω κᾰτᾰκτᾰ́νῃς κᾰτᾰκτᾰ́νῃ κᾰτᾰκτᾰ́νητον κᾰτᾰκτᾰ́νητον κᾰτᾰκτᾰ́νωμεν κᾰτᾰκτᾰ́νητε κᾰτᾰκτᾰ́νωσῐ(ν)
optative κᾰτᾰκτᾰ́νοιμῐ κᾰτᾰκτᾰ́νοις κᾰτᾰκτᾰ́νοι κᾰτᾰκτᾰ́νοιτον κᾰτᾰκτᾰνοίτην κᾰτᾰκτᾰ́νοιμεν κᾰτᾰκτᾰ́νοιτε κᾰτᾰκτᾰ́νοιεν
imperative   κᾰτάκτᾰνε / κάκτᾰνε / κᾰτέκτᾰν κᾰτᾰκτᾰνέτω κᾰτᾰκτᾰ́νετον κᾰτᾰκτᾰνέτων   κᾰτᾰκτᾰ́νετε κᾰτᾰκτᾰνόντων
passive indicative κᾰτεκτᾰ́νην κᾰτεκτᾰ́νης κᾰτεκτᾰ́νη κᾰτεκτᾰ́νητον κᾰτεκτᾰνήτην κᾰτεκτᾰ́νημεν κᾰτεκτᾰ́νητε κᾰτεκτᾰ́νησᾰν
subjunctive κᾰτᾰκτᾰνῶ κᾰτᾰκτᾰνῇς κᾰτᾰκτᾰνῇ κᾰτᾰκτᾰνῆτον κᾰτᾰκτᾰνῆτον κᾰτᾰκτᾰνῶμεν κᾰτᾰκτᾰνῆτε κᾰτᾰκτᾰνῶσῐ(ν)
optative κᾰτᾰκτᾰνείην κᾰτᾰκτᾰνείης κᾰτᾰκτᾰνείη κᾰτᾰκτᾰνεῖτον,
κᾰτᾰκτᾰνείητον 		κᾰτᾰκτᾰνείτην,
κᾰτᾰκτᾰνειήτην 		κᾰτᾰκτᾰνεῖμεν,
κᾰτᾰκτᾰνείημεν 		κᾰτᾰκτᾰνεῖτε,
κᾰτᾰκτᾰνείητε 		κᾰτᾰκτᾰνεῖεν,
κᾰτᾰκτᾰνείησᾰν
imperative   κᾰτᾰκτᾰ́νηθῐ κᾰτᾰκτᾰνήτω κᾰτᾰκτᾰ́νητον κᾰτᾰκτᾰνήτων   κᾰτᾰκτᾰ́νητε κᾰτᾰκτᾰνέντων
active passive
infinitive κᾰτᾰκτᾰνεῖν κᾰτᾰκτᾰνῆναι
participle m κᾰτᾰκτᾰνών κᾰτᾰκτᾰνείς
f κᾰτᾰκτᾰνοῦσᾰ κᾰτᾰκτᾰνεῖσᾰ
n κᾰτᾰκτᾰνόν κᾰτᾰκτᾰνέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: κᾰτέκτην, κᾰτεκτᾰ́μην, κᾰτεκτᾰ́θην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτέκτην κᾰτέκτης κᾰτέκτᾰ/κᾰτέκτᾱ κᾰτέκτητον κᾰτεκτήτην κᾰτέκτᾰμεν κᾰτέκτητε κᾰτέκτᾰν
subjunctive κᾰτᾰκτῶ,
κᾰτᾰκτῶμῐ 		κᾰτᾰκτῇς,
κᾰτᾰκτῇσθᾰ 		κᾰτᾰκτῇ,
κᾰτᾰκτῇσῐ 		κᾰτᾰκτῆτον κᾰτᾰκτῆτον κᾰτᾰκτέωμεν κᾰτᾰκτῆτε κᾰτᾰκτῶσῐ(ν)
optative κᾰτᾰκταίην κᾰτᾰκταίης κᾰτᾰκταίη κᾰτᾰκταῖτον κᾰτᾰκταίτην κᾰτᾰκταῖμεν κᾰτᾰκταῖτε κᾰτᾰκταῖεν
imperative   κᾰτᾰ́κτηθῐ κᾰτᾰκτήτω κᾰτᾰ́κτητον κᾰτᾰκτήτων   κᾰτᾰ́κτητε κᾰτᾰκτᾰ́ντων
middle indicative κᾰτεκτᾰ́μην κᾰτέκτω κᾰτέκτᾰτο κᾰτέκτᾰσθον κᾰτεκτᾰ́σθην κᾰτεκτᾰ́με(σ)θᾰ κᾰτέκτᾰσθε κᾰτέκτᾰντο
subjunctive κᾰτᾰκτῶμαι κᾰτᾰκτῇ κᾰτᾰκτῆται κᾰτᾰκτῆσθον κᾰτᾰκτῆσθον κᾰτᾰκτώμε(σ)θᾰ κᾰτᾰκτῆσθε κᾰτᾰκτῶνται
optative κᾰτᾰκταίμην κᾰτᾰκταῖο κᾰτᾰκταῖτο κᾰτᾰκταῖσθον κᾰτᾰκταίσθην κᾰτᾰκταίμε(σ)θᾰ κᾰτᾰκταῖσθε κᾰτᾰκταίᾰτο
imperative   κᾰτᾰ́κτω κᾰτᾰκτᾰ́σθω κᾰτᾰ́κτᾰσθον κᾰτᾰκτᾰ́σθων   κᾰτᾰ́κτᾰσθε κᾰτᾰκτᾰ́σθων
passive indicative κᾰτεκτᾰ́θην κᾰτεκτᾰ́θης κᾰτεκτᾰ́θη κᾰτεκτᾰ́θητον κᾰτεκτᾰθήτην κᾰτεκτᾰ́θημεν κᾰτεκτᾰ́θητε κᾰτέκτᾰθεν
subjunctive κᾰτᾰκτᾰθῶ κᾰτᾰκτᾰθῇς κᾰτᾰκτᾰθῇ κᾰτᾰκτᾰθῆτον κᾰτᾰκτᾰθῆτον κᾰτᾰκτᾰθῶμεν κᾰτᾰκτᾰθῆτε κᾰτᾰκτᾰθῶσῐ(ν)
optative κᾰτᾰκτᾰθείην κᾰτᾰκτᾰθείης κᾰτᾰκτᾰθείη κᾰτᾰκτᾰθεῖτον,
κᾰτᾰκτᾰθείητον 		κᾰτᾰκτᾰθείτην,
κᾰτᾰκτᾰθειήτην 		κᾰτᾰκτᾰθεῖμεν,
κᾰτᾰκτᾰθείημεν 		κᾰτᾰκτᾰθεῖτε,
κᾰτᾰκτᾰθείητε 		κᾰτᾰκτᾰ́θειεν,
κᾰτᾰκτᾰθείησᾰν
imperative   κᾰτᾰκτᾰ́θηθῐ κᾰτᾰκτᾰθήτω κᾰτᾰκτᾰ́θητον κᾰτᾰκτᾰθήτων   κᾰτᾰκτᾰ́θητε κᾰτᾰκτᾰθέντων
active middle passive
infinitive κᾰτᾰκτᾰ́μεν(αι) κᾰτᾰ́κτᾰσθαι κᾰτᾰκτᾰθῆναι
participle m κᾰτᾰκτᾱ́ς κᾰτᾰκτᾰ́μενος κᾰτᾰκτᾰθείς
f κᾰτᾰκτᾶσᾰ κᾰτᾰκτᾰμένη κᾰτᾰκτᾰθεῖσᾰ
n κᾰτᾰκτᾰ́ν κᾰτᾰκτᾰ́μενον κᾰτᾰκτᾰθέν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: κᾰτᾰ́κτην, κᾰτᾰκτᾰ́μην, κᾰτᾰκτᾰ́θην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτᾰ́κτην κᾰτᾰ́κτης κᾰτᾰ́κτη κᾰτᾰ́κτητον κᾰτᾰκτήτην κᾰτᾰ́κτημεν κᾰτᾰ́κτητε κᾰτᾰ́κτησᾰν
middle indicative κᾰτᾰκτᾰ́μην κᾰτᾰ́κτω κᾰτᾰ́κτᾰτο κᾰτᾰ́κτᾰσθον κᾰτᾰκτᾰ́σθην κᾰτᾰκτᾰ́με(σ)θᾰ κᾰτᾰ́κτᾰσθε κᾰτᾰ́κτᾰντο
passive indicative κᾰτᾰκτᾰ́θην κᾰτᾰκτᾰ́θης κᾰτᾰκτᾰ́θη κᾰτᾰκτᾰ́θητον κᾰτᾰκτᾰθήτην κᾰτᾰκτᾰ́θημεν κᾰτᾰκτᾰ́θητε κᾰτᾰκτᾰ́θεν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: κᾰτέκτονᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτέκτονᾰ κᾰτέκτονᾰς κᾰτέκτονε(ν) κᾰτεκτόνᾰτον κᾰτεκτόνᾰτον κᾰτεκτόνᾰμεν κᾰτεκτόνᾰτε κᾰτεκτόνᾱσῐ(ν)
subjunctive κᾰτεκτόνω κᾰτεκτόνῃς κᾰτεκτόνῃ κᾰτεκτόνητον κᾰτεκτόνητον κᾰτεκτόνωμεν κᾰτεκτόνητε κᾰτεκτόνωσῐ(ν)
optative κᾰτεκτόνοιμῐ,
κᾰτεκτονοίην 		κᾰτεκτόνοις,
κᾰτεκτονοίης 		κᾰτεκτόνοι,
κᾰτεκτονοίη 		κᾰτεκτόνοιτον κᾰτεκτονοίτην κᾰτεκτόνοιμεν κᾰτεκτόνοιτε κᾰτεκτόνοιεν
imperative   κᾰτέκτονε κᾰτεκτονέτω κᾰτεκτόνετον κᾰτεκτονέτων   κᾰτεκτόνετε κᾰτεκτονόντων
active
infinitive κᾰτεκτονέναι
participle m κᾰτεκτονώς
f κᾰτεκτονυῖᾰ
n κᾰτεκτονός
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia