καταμύω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word καταμύω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word καταμύω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say καταμύω in singular and plural. Everything you need to know about the word καταμύω you have here. The definition of the word καταμύω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofκαταμύω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

From κατα- (kata-, “down”) +‎ μύω (múō, “to close, to shut”).

Pronunciation

 

Verb

καταμύω • (katamúō)

  1. to close or shut the eyes
  2. to fall asleep, to doze

Inflection

   Present: καταμῡ́ω, καταμῡ́ομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative καταμῡ́ω καταμῡ́εις καταμῡ́ει καταμῡ́ετον καταμῡ́ετον καταμῡ́ομεν καταμῡ́ετε καταμῡ́ουσῐ(ν)
subjunctive καταμῡ́ω καταμῡ́ῃς καταμῡ́ῃ καταμῡ́ητον καταμῡ́ητον καταμῡ́ωμεν καταμῡ́ητε καταμῡ́ωσῐ(ν)
optative καταμῡ́οιμῐ καταμῡ́οις καταμῡ́οι καταμῡ́οιτον καταμῡοίτην καταμῡ́οιμεν καταμῡ́οιτε καταμῡ́οιεν
imperative   κατάμῡε καταμῡέτω καταμῡ́ετον καταμῡέτων   καταμῡ́ετε καταμῡόντων
middle/
passive 		indicative καταμῡ́ομαι καταμῡ́ῃ,
καταμῡ́ει 		καταμῡ́εται καταμῡ́εσθον καταμῡ́εσθον καταμῡόμεθᾰ καταμῡ́εσθε καταμῡ́ονται
subjunctive καταμῡ́ωμαι καταμῡ́ῃ καταμῡ́ηται καταμῡ́ησθον καταμῡ́ησθον καταμῡώμεθᾰ καταμῡ́ησθε καταμῡ́ωνται
optative καταμῡοίμην καταμῡ́οιο καταμῡ́οιτο καταμῡ́οισθον καταμῡοίσθην καταμῡοίμεθᾰ καταμῡ́οισθε καταμῡ́οιντο
imperative   καταμῡ́ου καταμῡέσθω καταμῡ́εσθον καταμῡέσθων   καταμῡ́εσθε καταμῡέσθων
active middle/passive
infinitive καταμῡ́ειν καταμῡ́εσθαι
participle m καταμῡ́ων καταμῡόμενος
f καταμῡ́ουσᾰ καταμῡομένη
n καταμῦον καταμῡόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐκατάμῡον, ἐκαταμῡόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκατάμῡον ἐκατάμῡες ἐκατάμῡε(ν) ἐκαταμῡ́ετον ἐκαταμῡέτην ἐκαταμῡ́ομεν ἐκαταμῡ́ετε ἐκατάμῡον
middle/
passive 		indicative ἐκαταμῡόμην ἐκαταμῡ́ου ἐκαταμῡ́ετο ἐκαταμῡ́εσθον ἐκαταμῡέσθην ἐκαταμῡόμεθᾰ ἐκαταμῡ́εσθε ἐκαταμῡ́οντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: καταμῡ́σω, καταμῡ́σομαι, καταμῠθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative καταμῡ́σω καταμῡ́σεις καταμῡ́σει καταμῡ́σετον καταμῡ́σετον καταμῡ́σομεν καταμῡ́σετε καταμῡ́σουσῐ(ν)
optative καταμῡ́σοιμῐ καταμῡ́σοις καταμῡ́σοι καταμῡ́σοιτον καταμῡσοίτην καταμῡ́σοιμεν καταμῡ́σοιτε καταμῡ́σοιεν
middle indicative καταμῡ́σομαι καταμῡ́σῃ,
καταμῡ́σει 		καταμῡ́σεται καταμῡ́σεσθον καταμῡ́σεσθον καταμῡσόμεθᾰ καταμῡ́σεσθε καταμῡ́σονται
optative καταμῡσοίμην καταμῡ́σοιο καταμῡ́σοιτο καταμῡ́σοισθον καταμῡσοίσθην καταμῡσοίμεθᾰ καταμῡ́σοισθε καταμῡ́σοιντο
passive indicative καταμῠθήσομαι καταμῠθήσῃ καταμῠθήσεται καταμῠθήσεσθον καταμῠθήσεσθον καταμῠθησόμεθᾰ καταμῠθήσεσθε καταμῠθήσονται
optative καταμῠθησοίμην καταμῠθήσοιο καταμῠθήσοιτο καταμῠθήσοισθον καταμῠθησοίσθην καταμῠθησοίμεθᾰ καταμῠθήσοισθε καταμῠθήσοιντο
active middle passive
infinitive καταμῡ́σειν καταμῡ́σεσθαι καταμῠθήσεσθαι
participle m καταμῡ́σων καταμῡσόμενος καταμῠθησόμενος
f καταμῡ́σουσᾰ καταμῡσομένη καταμῠθησομένη
n καταμῦσον καταμῡσόμενον καταμῠθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐκατάμῡσᾰ, ἐκαταμῡσᾰ́μην, ἐκαταμῠ́θην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκατάμῡσᾰ ἐκατάμῡσᾰς ἐκατάμῡσε(ν) ἐκαταμῡ́σᾰτον ἐκαταμῡσᾰ́την ἐκαταμῡ́σᾰμεν ἐκαταμῡ́σᾰτε ἐκατάμῡσᾰν
subjunctive καταμῡ́σω καταμῡ́σῃς καταμῡ́σῃ καταμῡ́σητον καταμῡ́σητον καταμῡ́σωμεν καταμῡ́σητε καταμῡ́σωσῐ(ν)
optative καταμῡ́σαιμῐ καταμῡ́σειᾰς,
καταμῡ́σαις 		καταμῡ́σειε(ν),
καταμῡ́σαι 		καταμῡ́σαιτον καταμῡσαίτην καταμῡ́σαιμεν καταμῡ́σαιτε καταμῡ́σειᾰν,
καταμῡ́σαιεν
imperative   κατάμῡσον καταμῡσᾰ́τω καταμῡ́σᾰτον καταμῡσᾰ́των   καταμῡ́σᾰτε καταμῡσᾰ́ντων
middle indicative ἐκαταμῡσᾰ́μην ἐκαταμῡ́σω ἐκαταμῡ́σᾰτο ἐκαταμῡ́σᾰσθον ἐκαταμῡσᾰ́σθην ἐκαταμῡσᾰ́μεθᾰ ἐκαταμῡ́σᾰσθε ἐκαταμῡ́σᾰντο
subjunctive καταμῡ́σωμαι καταμῡ́σῃ καταμῡ́σηται καταμῡ́σησθον καταμῡ́σησθον καταμῡσώμεθᾰ καταμῡ́σησθε καταμῡ́σωνται
optative καταμῡσαίμην καταμῡ́σαιο καταμῡ́σαιτο καταμῡ́σαισθον καταμῡσαίσθην καταμῡσαίμεθᾰ καταμῡ́σαισθε καταμῡ́σαιντο
imperative   κατάμῡσαι καταμῡσᾰ́σθω καταμῡ́σᾰσθον καταμῡσᾰ́σθων   καταμῡ́σᾰσθε καταμῡσᾰ́σθων
passive indicative ἐκαταμῠ́θην ἐκαταμῠ́θης ἐκαταμῠ́θη ἐκαταμῠ́θητον ἐκαταμῠθήτην ἐκαταμῠ́θημεν ἐκαταμῠ́θητε ἐκαταμῠ́θησᾰν
subjunctive καταμῠθῶ καταμῠθῇς καταμῠθῇ καταμῠθῆτον καταμῠθῆτον καταμῠθῶμεν καταμῠθῆτε καταμῠθῶσῐ(ν)
optative καταμῠθείην καταμῠθείης καταμῠθείη καταμῠθεῖτον,
καταμῠθείητον 		καταμῠθείτην,
καταμῠθειήτην 		καταμῠθεῖμεν,
καταμῠθείημεν 		καταμῠθεῖτε,
καταμῠθείητε 		καταμῠθεῖεν,
καταμῠθείησᾰν
imperative   καταμῠ́θητῐ καταμῠθήτω καταμῠ́θητον καταμῠθήτων   καταμῠ́θητε καταμῠθέντων
active middle passive
infinitive καταμῦσαι καταμῡ́σᾰσθαι καταμῠθῆναι
participle m καταμῡ́σᾱς καταμῡσᾰ́μενος καταμῠθείς
f καταμῡ́σᾱσᾰ καταμῡσᾰμένη καταμῠθεῖσᾰ
n καταμῦσᾰν καταμῡσᾰ́μενον καταμῠθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: κεκατάμῠκᾰ, κεκατάμῠμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κεκατάμῠκᾰ κεκατάμῠκᾰς κεκατάμῠκε(ν) κεκαταμῠ́κᾰτον κεκαταμῠ́κᾰτον κεκαταμῠ́κᾰμεν κεκαταμῠ́κᾰτε κεκαταμῠ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive κεκαταμῠ́κω κεκαταμῠ́κῃς κεκαταμῠ́κῃ κεκαταμῠ́κητον κεκαταμῠ́κητον κεκαταμῠ́κωμεν κεκαταμῠ́κητε κεκαταμῠ́κωσῐ(ν)
optative κεκαταμῠ́κοιμῐ,
κεκαταμῠκοίην 		κεκαταμῠ́κοις,
κεκαταμῠκοίης 		κεκαταμῠ́κοι,
κεκαταμῠκοίη 		κεκαταμῠ́κοιτον κεκαταμῠκοίτην κεκαταμῠ́κοιμεν κεκαταμῠ́κοιτε κεκαταμῠ́κοιεν
imperative   κεκατάμῠκε κεκαταμῠκέτω κεκαταμῠ́κετον κεκαταμῠκέτων   κεκαταμῠ́κετε κεκαταμῠκόντων
middle/
passive 		indicative κεκατάμῠμαι κεκατάμῠσαι κεκατάμῠται κεκατάμῠσθον κεκατάμῠσθον κεκαταμῠ́μεθᾰ κεκατάμῠσθε κεκατάμῠνται
subjunctive κεκαταμῠμένος ὦ κεκαταμῠμένος ᾖς κεκαταμῠμένος ᾖ κεκαταμῠμένω ἦτον κεκαταμῠμένω ἦτον κεκαταμῠμένοι ὦμεν κεκαταμῠμένοι ἦτε κεκαταμῠμένοι ὦσῐ(ν)
optative κεκαταμῠμένος εἴην κεκαταμῠμένος εἴης κεκαταμῠμένος εἴη κεκαταμῠμένω εἴητον/εἶτον κεκαταμῠμένω εἰήτην/εἴτην κεκαταμῠμένοι εἴημεν/εἶμεν κεκαταμῠμένοι εἴητε/εἶτε κεκαταμῠμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   κεκατάμῠσο κεκαταμῠ́σθω κεκατάμῠσθον κεκαταμῠ́σθων   κεκατάμῠσθε κεκαταμῠ́σθων
active middle/passive
infinitive κεκαταμῠκέναι κεκαταμῠ́σθαι
participle m κεκαταμῠκώς κεκαταμῠμένος
f κεκαταμῠκυῖᾰ κεκαταμῠμένη
n κεκαταμῠκός κεκαταμῠμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐκεκαταμῠ́κειν, ἐκεκαταμῠ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκεκαταμῠ́κειν,
ἐκεκαταμῠ́κη 		ἐκεκαταμῠ́κεις,
ἐκεκαταμῠ́κης 		ἐκεκαταμῠ́κει(ν) ἐκεκαταμῠ́κετον ἐκεκαταμῠκέτην ἐκεκαταμῠ́κεμεν ἐκεκαταμῠ́κετε ἐκεκαταμῠ́κεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐκεκαταμῠ́μην ἐκεκατάμῠσο ἐκεκατάμῠτο ἐκεκατάμῠσθον ἐκεκαταμῠ́σθην ἐκεκαταμῠ́μεθᾰ ἐκεκατάμῠσθε ἐκεκατάμῠντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future perfect: κεκαταμῡ́σομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative κεκαταμῡ́σομαι κεκαταμῡ́σῃ,
κεκαταμῡ́σει 		κεκαταμῡ́σεται κεκαταμῡ́σεσθον κεκαταμῡ́σεσθον κεκαταμῡσόμεθᾰ κεκαταμῡ́σεσθε κεκαταμῡ́σονται
optative κεκαταμῡσοίμην κεκαταμῡ́σοιο κεκαταμῡ́σοιτο κεκαταμῡ́σοισθον κεκαταμῡσοίσθην κεκαταμῡσοίμεθᾰ κεκαταμῡ́σοισθε κεκαταμῡ́σοιντο
middle/passive
infinitive κεκαταμῡ́σεσθαι
participle m κεκαταμῡσόμενος
f κεκαταμῡσομένη
n κεκαταμῡσόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia