κατανοέω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word κατανοέω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word κατανοέω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say κατανοέω in singular and plural. Everything you need to know about the word κατανοέω you have here. The definition of the word κατανοέω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofκατανοέω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

κατα- (kata-) +‎ νοέω (noéō)

Pronunciation

 

Verb

κᾰτᾰνοέω • (katanoéō)

  1. to perceive, observe, watch
  2. to learn
  3. to take to heart, consider

Conjugation

   Present: κᾰτᾰνοέω, κᾰτᾰνοέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτᾰνοέω κᾰτᾰνοέεις κᾰτᾰνοέει κᾰτᾰνοέετον κᾰτᾰνοέετον κᾰτᾰνοέομεν κᾰτᾰνοέετε κᾰτᾰνοέουσῐ(ν)
subjunctive κᾰτᾰνοέω κᾰτᾰνοέῃς κᾰτᾰνοέῃ κᾰτᾰνοέητον κᾰτᾰνοέητον κᾰτᾰνοέωμεν κᾰτᾰνοέητε κᾰτᾰνοέωσῐ(ν)
optative κᾰτᾰνοέοιμῐ κᾰτᾰνοέοις κᾰτᾰνοέοι κᾰτᾰνοέοιτον κᾰτᾰνοεοίτην κᾰτᾰνοέοιμεν κᾰτᾰνοέοιτε κᾰτᾰνοέοιεν
imperative   κᾰτᾰνόεε κᾰτᾰνοεέτω κᾰτᾰνοέετον κᾰτᾰνοεέτων   κᾰτᾰνοέετε κᾰτᾰνοεόντων
middle/
passive 		indicative κᾰτᾰνοέομαι κᾰτᾰνοέῃ,
κᾰτᾰνοέει 		κᾰτᾰνοέεται κᾰτᾰνοέεσθον κᾰτᾰνοέεσθον κᾰτᾰνοεόμεθᾰ κᾰτᾰνοέεσθε κᾰτᾰνοέονται
subjunctive κᾰτᾰνοέωμαι κᾰτᾰνοέῃ κᾰτᾰνοέηται κᾰτᾰνοέησθον κᾰτᾰνοέησθον κᾰτᾰνοεώμεθᾰ κᾰτᾰνοέησθε κᾰτᾰνοέωνται
optative κᾰτᾰνοεοίμην κᾰτᾰνοέοιο κᾰτᾰνοέοιτο κᾰτᾰνοέοισθον κᾰτᾰνοεοίσθην κᾰτᾰνοεοίμεθᾰ κᾰτᾰνοέοισθε κᾰτᾰνοέοιντο
imperative   κᾰτᾰνοέου κᾰτᾰνοεέσθω κᾰτᾰνοέεσθον κᾰτᾰνοεέσθων   κᾰτᾰνοέεσθε κᾰτᾰνοεέσθων
active middle/passive
infinitive κᾰτᾰνοέειν κᾰτᾰνοέεσθαι
participle m κᾰτᾰνοέων κᾰτᾰνοεόμενος
f κᾰτᾰνοέουσᾰ κᾰτᾰνοεομένη
n κᾰτᾰνοέον κᾰτᾰνοεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: κᾰτᾰνοῶ, κᾰτᾰνοοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτᾰνοῶ κᾰτᾰνοεῖς κᾰτᾰνοεῖ κᾰτᾰνοεῖτον κᾰτᾰνοεῖτον κᾰτᾰνοοῦμεν κᾰτᾰνοεῖτε κᾰτᾰνοοῦσῐ(ν)
subjunctive κᾰτᾰνοῶ κᾰτᾰνοῇς κᾰτᾰνοῇ κᾰτᾰνοῆτον κᾰτᾰνοῆτον κᾰτᾰνοῶμεν κᾰτᾰνοῆτε κᾰτᾰνοῶσῐ(ν)
optative κᾰτᾰνοοίην,
κᾰτᾰνοοῖμῐ 		κᾰτᾰνοοίης,
κᾰτᾰνοοῖς 		κᾰτᾰνοοίη,
κᾰτᾰνοοῖ 		κᾰτᾰνοοῖτον,
κᾰτᾰνοοίητον 		κᾰτᾰνοοίτην,
κᾰτᾰνοοιήτην 		κᾰτᾰνοοῖμεν,
κᾰτᾰνοοίημεν 		κᾰτᾰνοοῖτε,
κᾰτᾰνοοίητε 		κᾰτᾰνοοῖεν,
κᾰτᾰνοοίησᾰν
imperative   κᾰτᾰνόει κᾰτᾰνοείτω κᾰτᾰνοεῖτον κᾰτᾰνοείτων   κᾰτᾰνοεῖτε κᾰτᾰνοούντων
middle/
passive 		indicative κᾰτᾰνοοῦμαι κᾰτᾰνοεῖ,
κᾰτᾰνοῇ 		κᾰτᾰνοεῖται κᾰτᾰνοεῖσθον κᾰτᾰνοεῖσθον κᾰτᾰνοούμεθᾰ κᾰτᾰνοεῖσθε κᾰτᾰνοοῦνται
subjunctive κᾰτᾰνοῶμαι κᾰτᾰνοῇ κᾰτᾰνοῆται κᾰτᾰνοῆσθον κᾰτᾰνοῆσθον κᾰτᾰνοώμεθᾰ κᾰτᾰνοῆσθε κᾰτᾰνοῶνται
optative κᾰτᾰνοοίμην κᾰτᾰνοοῖο κᾰτᾰνοοῖτο κᾰτᾰνοοῖσθον κᾰτᾰνοοίσθην κᾰτᾰνοοίμεθᾰ κᾰτᾰνοοῖσθε κᾰτᾰνοοῖντο
imperative   κᾰτᾰνοοῦ κᾰτᾰνοείσθω κᾰτᾰνοεῖσθον κᾰτᾰνοείσθων   κᾰτᾰνοεῖσθε κᾰτᾰνοείσθων
active middle/passive
infinitive κᾰτᾰνοεῖν κᾰτᾰνοεῖσθαι
participle m κᾰτᾰνοῶν κᾰτᾰνοούμενος
f κᾰτᾰνοοῦσᾰ κᾰτᾰνοουμένη
n κᾰτᾰνοοῦν κᾰτᾰνοούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: κᾰτενόεον, κᾰτενοεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτενόεον κᾰτενόεες κᾰτενόεε(ν) κᾰτενοέετον κᾰτενοεέτην κᾰτενοέομεν κᾰτενοέετε κᾰτενόεον
middle/
passive 		indicative κᾰτενοεόμην κᾰτενοέου κᾰτενοέετο κᾰτενοέεσθον κᾰτενοεέσθην κᾰτενοεόμεθᾰ κᾰτενοέεσθε κᾰτενοέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: κᾰτενόουν, κᾰτενοούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτενόουν κᾰτενόεις κᾰτενόει κᾰτενοεῖτον κᾰτενοείτην κᾰτενοοῦμεν κᾰτενοεῖτε κᾰτενόουν
middle/
passive 		indicative κᾰτενοούμην κᾰτενοοῦ κᾰτενοεῖτο κᾰτενοεῖσθον κᾰτενοείσθην κᾰτενοούμεθᾰ κᾰτενοεῖσθε κᾰτενοοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κᾰτᾰνοήσω, κᾰτᾰνοήσομαι, κᾰτᾰνοηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτᾰνοήσω κᾰτᾰνοήσεις κᾰτᾰνοήσει κᾰτᾰνοήσετον κᾰτᾰνοήσετον κᾰτᾰνοήσομεν κᾰτᾰνοήσετε κᾰτᾰνοήσουσῐ(ν)
optative κᾰτᾰνοήσοιμῐ κᾰτᾰνοήσοις κᾰτᾰνοήσοι κᾰτᾰνοήσοιτον κᾰτᾰνοησοίτην κᾰτᾰνοήσοιμεν κᾰτᾰνοήσοιτε κᾰτᾰνοήσοιεν
middle indicative κᾰτᾰνοήσομαι κᾰτᾰνοήσῃ,
κᾰτᾰνοήσει 		κᾰτᾰνοήσεται κᾰτᾰνοήσεσθον κᾰτᾰνοήσεσθον κᾰτᾰνοησόμεθᾰ κᾰτᾰνοήσεσθε κᾰτᾰνοήσονται
optative κᾰτᾰνοησοίμην κᾰτᾰνοήσοιο κᾰτᾰνοήσοιτο κᾰτᾰνοήσοισθον κᾰτᾰνοησοίσθην κᾰτᾰνοησοίμεθᾰ κᾰτᾰνοήσοισθε κᾰτᾰνοήσοιντο
passive indicative κᾰτᾰνοηθήσομαι κᾰτᾰνοηθήσῃ κᾰτᾰνοηθήσεται κᾰτᾰνοηθήσεσθον κᾰτᾰνοηθήσεσθον κᾰτᾰνοηθησόμεθᾰ κᾰτᾰνοηθήσεσθε κᾰτᾰνοηθήσονται
optative κᾰτᾰνοηθησοίμην κᾰτᾰνοηθήσοιο κᾰτᾰνοηθήσοιτο κᾰτᾰνοηθήσοισθον κᾰτᾰνοηθησοίσθην κᾰτᾰνοηθησοίμεθᾰ κᾰτᾰνοηθήσοισθε κᾰτᾰνοηθήσοιντο
active middle passive
infinitive κᾰτᾰνοήσειν κᾰτᾰνοήσεσθαι κᾰτᾰνοηθήσεσθαι
participle m κᾰτᾰνοήσων κᾰτᾰνοησόμενος κᾰτᾰνοηθησόμενος
f κᾰτᾰνοήσουσᾰ κᾰτᾰνοησομένη κᾰτᾰνοηθησομένη
n κᾰτᾰνοῆσον κᾰτᾰνοησόμενον κᾰτᾰνοηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: κᾰτενόησᾰ, κᾰτενοησᾰ́μην, κᾰτενοήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτενόησᾰ κᾰτενόησᾰς κᾰτενόησε(ν) κᾰτενοήσᾰτον κᾰτενοησᾰ́την κᾰτενοήσᾰμεν κᾰτενοήσᾰτε κᾰτενόησᾰν
subjunctive κᾰτᾰνοήσω κᾰτᾰνοήσῃς κᾰτᾰνοήσῃ κᾰτᾰνοήσητον κᾰτᾰνοήσητον κᾰτᾰνοήσωμεν κᾰτᾰνοήσητε κᾰτᾰνοήσωσῐ(ν)
optative κᾰτᾰνοήσαιμῐ κᾰτᾰνοήσειᾰς,
κᾰτᾰνοήσαις 		κᾰτᾰνοήσειε(ν),
κᾰτᾰνοήσαι 		κᾰτᾰνοήσαιτον κᾰτᾰνοησαίτην κᾰτᾰνοήσαιμεν κᾰτᾰνοήσαιτε κᾰτᾰνοήσειᾰν,
κᾰτᾰνοήσαιεν
imperative   κᾰτᾰνόησον κᾰτᾰνοησᾰ́τω κᾰτᾰνοήσᾰτον κᾰτᾰνοησᾰ́των   κᾰτᾰνοήσᾰτε κᾰτᾰνοησᾰ́ντων
middle indicative κᾰτενοησᾰ́μην κᾰτενοήσω κᾰτενοήσᾰτο κᾰτενοήσᾰσθον κᾰτενοησᾰ́σθην κᾰτενοησᾰ́μεθᾰ κᾰτενοήσᾰσθε κᾰτενοήσᾰντο
subjunctive κᾰτᾰνοήσωμαι κᾰτᾰνοήσῃ κᾰτᾰνοήσηται κᾰτᾰνοήσησθον κᾰτᾰνοήσησθον κᾰτᾰνοησώμεθᾰ κᾰτᾰνοήσησθε κᾰτᾰνοήσωνται
optative κᾰτᾰνοησαίμην κᾰτᾰνοήσαιο κᾰτᾰνοήσαιτο κᾰτᾰνοήσαισθον κᾰτᾰνοησαίσθην κᾰτᾰνοησαίμεθᾰ κᾰτᾰνοήσαισθε κᾰτᾰνοήσαιντο
imperative   κᾰτᾰνόησαι κᾰτᾰνοησᾰ́σθω κᾰτᾰνοήσᾰσθον κᾰτᾰνοησᾰ́σθων   κᾰτᾰνοήσᾰσθε κᾰτᾰνοησᾰ́σθων
passive indicative κᾰτενοήθην κᾰτενοήθης κᾰτενοήθη κᾰτενοήθητον κᾰτενοηθήτην κᾰτενοήθημεν κᾰτενοήθητε κᾰτενοήθησᾰν
subjunctive κᾰτᾰνοηθῶ κᾰτᾰνοηθῇς κᾰτᾰνοηθῇ κᾰτᾰνοηθῆτον κᾰτᾰνοηθῆτον κᾰτᾰνοηθῶμεν κᾰτᾰνοηθῆτε κᾰτᾰνοηθῶσῐ(ν)
optative κᾰτᾰνοηθείην κᾰτᾰνοηθείης κᾰτᾰνοηθείη κᾰτᾰνοηθεῖτον,
κᾰτᾰνοηθείητον 		κᾰτᾰνοηθείτην,
κᾰτᾰνοηθειήτην 		κᾰτᾰνοηθεῖμεν,
κᾰτᾰνοηθείημεν 		κᾰτᾰνοηθεῖτε,
κᾰτᾰνοηθείητε 		κᾰτᾰνοηθεῖεν,
κᾰτᾰνοηθείησᾰν
imperative   κᾰτᾰνοήθητῐ κᾰτᾰνοηθήτω κᾰτᾰνοήθητον κᾰτᾰνοηθήτων   κᾰτᾰνοήθητε κᾰτᾰνοηθέντων
active middle passive
infinitive κᾰτᾰνοῆσαι κᾰτᾰνοήσᾰσθαι κᾰτᾰνοηθῆναι
participle m κᾰτᾰνοήσᾱς κᾰτᾰνοησᾰ́μενος κᾰτᾰνοηθείς
f κᾰτᾰνοήσᾱσᾰ κᾰτᾰνοησᾰμένη κᾰτᾰνοηθεῖσᾰ
n κᾰτᾰνοῆσᾰν κᾰτᾰνοησᾰ́μενον κᾰτᾰνοηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: κᾰτᾰνενόηκᾰ, κᾰτᾰνενόημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτᾰνενόηκᾰ κᾰτᾰνενόηκᾰς κᾰτᾰνενόηκε(ν) κᾰτᾰνενοήκᾰτον κᾰτᾰνενοήκᾰτον κᾰτᾰνενοήκᾰμεν κᾰτᾰνενοήκᾰτε κᾰτᾰνενοήκᾱσῐ(ν)
subjunctive κᾰτᾰνενοήκω κᾰτᾰνενοήκῃς κᾰτᾰνενοήκῃ κᾰτᾰνενοήκητον κᾰτᾰνενοήκητον κᾰτᾰνενοήκωμεν κᾰτᾰνενοήκητε κᾰτᾰνενοήκωσῐ(ν)
optative κᾰτᾰνενοήκοιμῐ,
κᾰτᾰνενοηκοίην 		κᾰτᾰνενοήκοις,
κᾰτᾰνενοηκοίης 		κᾰτᾰνενοήκοι,
κᾰτᾰνενοηκοίη 		κᾰτᾰνενοήκοιτον κᾰτᾰνενοηκοίτην κᾰτᾰνενοήκοιμεν κᾰτᾰνενοήκοιτε κᾰτᾰνενοήκοιεν
imperative   κᾰτᾰνενόηκε κᾰτᾰνενοηκέτω κᾰτᾰνενοήκετον κᾰτᾰνενοηκέτων   κᾰτᾰνενοήκετε κᾰτᾰνενοηκόντων
middle/
passive 		indicative κᾰτᾰνενόημαι κᾰτᾰνενόησαι κᾰτᾰνενόηται κᾰτᾰνενόησθον κᾰτᾰνενόησθον κᾰτᾰνενοήμεθᾰ κᾰτᾰνενόησθε κᾰτᾰνενόηνται
subjunctive κᾰτᾰνενοημένος ὦ κᾰτᾰνενοημένος ᾖς κᾰτᾰνενοημένος ᾖ κᾰτᾰνενοημένω ἦτον κᾰτᾰνενοημένω ἦτον κᾰτᾰνενοημένοι ὦμεν κᾰτᾰνενοημένοι ἦτε κᾰτᾰνενοημένοι ὦσῐ(ν)
optative κᾰτᾰνενοημένος εἴην κᾰτᾰνενοημένος εἴης κᾰτᾰνενοημένος εἴη κᾰτᾰνενοημένω εἴητον/εἶτον κᾰτᾰνενοημένω εἰήτην/εἴτην κᾰτᾰνενοημένοι εἴημεν/εἶμεν κᾰτᾰνενοημένοι εἴητε/εἶτε κᾰτᾰνενοημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   κᾰτᾰνενόησο κᾰτᾰνενοήσθω κᾰτᾰνενόησθον κᾰτᾰνενοήσθων   κᾰτᾰνενόησθε κᾰτᾰνενοήσθων
active middle/passive
infinitive κᾰτᾰνενοηκέναι κᾰτᾰνενοῆσθαι
participle m κᾰτᾰνενοηκώς κᾰτᾰνενοημένος
f κᾰτᾰνενοηκυῖᾰ κᾰτᾰνενοημένη
n κᾰτᾰνενοηκός κᾰτᾰνενοημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

  • Greek: κατανοώ (katanoó)

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia