Perfect participle of καταριέμαι (katariémai), a verb without active form. Inherited from Byzantine Greek καταραμένος (kataraménos), from Ancient Greek κατηραμένος (katēraménos), perfect participle of verb καταράομαι (kataráomai) / καταρῶμαι (katarômai).[1]
καταραμένος • (kataraménos) m (feminine καταραμένη, neuter καταραμένο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | καταραμένος (kataraménos) | καταραμένη (kataraméni) | καταραμένο (kataraméno) | καταραμένοι (kataraménoi) | καταραμένες (kataraménes) | καταραμένα (kataraména) | |
genitive | καταραμένου (kataraménou) | καταραμένης (kataraménis) | καταραμένου (kataraménou) | καταραμένων (kataraménon) | καταραμένων (kataraménon) | καταραμένων (kataraménon) | |
accusative | καταραμένο (kataraméno) | καταραμένη (kataraméni) | καταραμένο (kataraméno) | καταραμένους (kataraménous) | καταραμένες (kataraménes) | καταραμένα (kataraména) | |
vocative | καταραμένε (kataraméne) | καταραμένη (kataraméni) | καταραμένο (kataraméno) | καταραμένοι (kataraménoi) | καταραμένες (kataraménes) | καταραμένα (kataraména) |