From κατοικέω (katoikéō, “dwell, inhabit”) + -άς (-ás, “a noun forming suffix”)
κᾰτοικάς • (katoikás) f (genitive κᾰτοικάδος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ κᾰτοικᾰ́ς hē katoikás |
τὼ κᾰτοικᾰ́δε tṑ katoikáde |
αἱ κᾰτοικᾰ́δες hai katoikádes | ||||||||||
| Genitive | τῆς κᾰτοικᾰ́δος tês katoikádos |
τοῖν κᾰτοικᾰ́δοιν toîn katoikádoin |
τῶν κᾰτοικᾰ́δων tôn katoikádōn | ||||||||||
| Dative | τῇ κᾰτοικᾰ́δῐ têi katoikádi |
τοῖν κᾰτοικᾰ́δοιν toîn katoikádoin |
ταῖς κᾰτοικᾰ́σῐ / κᾰτοικᾰ́σῐν taîs katoikási(n) | ||||||||||
| Accusative | τὴν κᾰτοικᾰ́δᾰ tḕn katoikáda |
τὼ κᾰτοικᾰ́δε tṑ katoikáde |
τᾱ̀ς κᾰτοικᾰ́δᾰς tā̀s katoikádas | ||||||||||
| Vocative | κᾰτοικᾰ́ς katoikás |
κᾰτοικᾰ́δε katoikáde |
κᾰτοικᾰ́δες katoikádes | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||