Perfect participle of κατοικούμαι (katoikoúmai), passive voice of κατοικώ (“inhabit”).
κατοικημένος • (katoikiménos) m (feminine κατοικημένη, neuter κατοικημένο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | κατοικημένος (katoikiménos) | κατοικημένη (katoikiméni) | κατοικημένο (katoikiméno) | κατοικημένοι (katoikiménoi) | κατοικημένες (katoikiménes) | κατοικημένα (katoikiména) | |
| genitive | κατοικημένου (katoikiménou) | κατοικημένης (katoikiménis) | κατοικημένου (katoikiménou) | κατοικημένων (katoikiménon) | κατοικημένων (katoikiménon) | κατοικημένων (katoikiménon) | |
| accusative | κατοικημένο (katoikiméno) | κατοικημένη (katoikiméni) | κατοικημένο (katoikiméno) | κατοικημένους (katoikiménous) | κατοικημένες (katoikiménes) | κατοικημένα (katoikiména) | |
| vocative | κατοικημένε (katoikiméne) | κατοικημένη (katoikiméni) | κατοικημένο (katoikiméno) | κατοικημένοι (katoikiménoi) | κατοικημένες (katoikiménes) | κατοικημένα (katoikiména) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο κατοικημένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο κατοικημένος, etc.)