κηπευτικός • (kipeftikós) m (feminine κηπευτική, neuter κηπευτικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | κηπευτικός (kipeftikós) | κηπευτική (kipeftikí) | κηπευτικό (kipeftikó) | κηπευτικοί (kipeftikoí) | κηπευτικές (kipeftikés) | κηπευτικά (kipeftiká) | |
genitive | κηπευτικού (kipeftikoú) | κηπευτικής (kipeftikís) | κηπευτικού (kipeftikoú) | κηπευτικών (kipeftikón) | κηπευτικών (kipeftikón) | κηπευτικών (kipeftikón) | |
accusative | κηπευτικό (kipeftikó) | κηπευτική (kipeftikí) | κηπευτικό (kipeftikó) | κηπευτικούς (kipeftikoús) | κηπευτικές (kipeftikés) | κηπευτικά (kipeftiká) | |
vocative | κηπευτικέ (kipeftiké) | κηπευτική (kipeftikí) | κηπευτικό (kipeftikó) | κηπευτικοί (kipeftikoí) | κηπευτικές (kipeftikés) | κηπευτικά (kipeftiká) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο κηπευτικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο κηπευτικός, etc.)