From κοντά (kontá, “nearby”) + -ινός (-inós).
κοντινός • (kontinós) m (feminine κοντινή, neuter κοντινό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | κοντινός (kontinós) | κοντινή (kontiní) | κοντινό (kontinó) | κοντινοί (kontinoí) | κοντινές (kontinés) | κοντινά (kontiná) | |
genitive | κοντινού (kontinoú) | κοντινής (kontinís) | κοντινού (kontinoú) | κοντινών (kontinón) | κοντινών (kontinón) | κοντινών (kontinón) | |
accusative | κοντινό (kontinó) | κοντινή (kontiní) | κοντινό (kontinó) | κοντινούς (kontinoús) | κοντινές (kontinés) | κοντινά (kontiná) | |
vocative | κοντινέ (kontiné) | κοντινή (kontiní) | κοντινό (kontinó) | κοντινοί (kontinoí) | κοντινές (kontinés) | κοντινά (kontiná) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο κοντινός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο κοντινός, etc.)
Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο κοντινότερος", etc) |