From Byzantine Greek κουλός (koulós), from Ancient Greek κυλλός (kullós, “deformed (of limbs)”).
κουλός • (koulós) m
number case \ gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | κουλός • | κουλή • | κουλό • | κουλοί • | κουλές • | κουλά • |
genitive | κουλού • | κουλής • | κουλού • | κουλών • | κουλών • | κουλών • |
accusative | κουλό • | κουλή • | κουλό • | κουλούς • | κουλές • | κουλά • |
vocative | κουλέ • | κουλή • | κουλό • | κουλοί • | κουλές • | κουλά • |
derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο κουλός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο κουλός, etc.) |