κρητήρ • (krētḗr) m (genitive κρητῆρος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ κρητήρ ho krētḗr |
τὼ κρητῆρε tṑ krētêre |
οἱ κρητῆρες hoi krētêres | ||||||||||
| Genitive | τοῦ κρητῆρος toû krētêros |
τοῖν κρητήροιν toîn krētḗroin |
τῶν κρητήρων tôn krētḗrōn | ||||||||||
| Dative | τῷ κρητῆρῐ tôi krētêrĭ |
τοῖν κρητήροιν toîn krētḗroin |
τοῖσῐ / τοῖσῐν κρητῆρσῐ / κρητῆρσῐν toîsĭ(n) krētêrsĭ(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸν κρητῆρᾰ tòn krētêră |
τὼ κρητῆρε tṑ krētêre |
τοὺς κρητῆρᾰς toùs krētêrăs | ||||||||||
| Vocative | κρητήρ krētḗr |
κρητῆρε krētêre |
κρητῆρες krētêres | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | κρητήρ krētḗr |
κρητῆρε krētêre |
κρητῆρες krētêres | ||||||||||
| Genitive | κρητῆρος krētêros |
κρητήροιῐν krētḗroiĭn |
κρητήρων krētḗrōn | ||||||||||
| Dative | κρητῆρῐ krētêrĭ |
κρητήροιῐν krētḗroiĭn |
κρητῆρσῐ / κρητῆρσῐν / κρητήρεσσῐ / κρητήρεσσῐν / κρητήρεσῐ / κρητήρεσῐν krētêrsĭ(n) / krētḗressĭ(n) / krētḗresĭ(n) | ||||||||||
| Accusative | κρητῆρᾰ krētêră |
κρητῆρε krētêre |
κρητῆρᾰς krētêrăs | ||||||||||
| Vocative | κρητήρ krētḗr |
κρητῆρε krētêre |
κρητῆρες krētêres | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||