From κρούω (kroúō, “I beat, I strike”) and the suffix -μα (-ma).
κροῦμα • (kroûma) n (genitive κροῦμᾰτος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ κροῦμᾰ tò kroûmă |
τὼ κρούμᾰτε tṑ kroúmăte |
τᾰ̀ κρούμᾰτᾰ tằ kroúmătă | ||||||||||
| Genitive | τοῦ κρούμᾰτος toû kroúmătos |
τοῖν κρουμᾰ́τοιν toîn kroumắtoin |
τῶν κρουμᾰ́των tôn kroumắtōn | ||||||||||
| Dative | τῷ κρούμᾰτῐ tôi kroúmătĭ |
τοῖν κρουμᾰ́τοιν toîn kroumắtoin |
τοῖς κρούμᾰσῐ / κρούμᾰσῐν toîs kroúmăsĭ(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸ κροῦμᾰ tò kroûmă |
τὼ κρούμᾰτε tṑ kroúmăte |
τᾰ̀ κρούμᾰτᾰ tằ kroúmătă | ||||||||||
| Vocative | κροῦμᾰ kroûmă |
κρούμᾰτε kroúmăte |
κρούμᾰτᾰ kroúmătă | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||