From κρούω (kroúō, “I beat, I strike”) and the suffix -μα (-ma).
κροῦμα • (kroûma) n (genitive κροῦμᾰτος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ κροῦμᾰ tò kroûma |
τὼ κρούμᾰτε tṑ kroúmate |
τᾰ̀ κρούμᾰτᾰ tà kroúmata | ||||||||||
| Genitive | τοῦ κρούμᾰτος toû kroúmatos |
τοῖν κρουμᾰ́τοιν toîn kroumátoin |
τῶν κρουμᾰ́των tôn kroumátōn | ||||||||||
| Dative | τῷ κρούμᾰτῐ tôi kroúmati |
τοῖν κρουμᾰ́τοιν toîn kroumátoin |
τοῖς κρούμᾰσῐ / κρούμᾰσῐν toîs kroúmasi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸ κροῦμᾰ tò kroûma |
τὼ κρούμᾰτε tṑ kroúmate |
τᾰ̀ κρούμᾰτᾰ tà kroúmata | ||||||||||
| Vocative | κροῦμᾰ kroûma |
κρούμᾰτε kroúmate |
κρούμᾰτᾰ kroúmata | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||