From κτίζω (ktízō, “to found, to build”) and the suffix -μα (-ma).
κτίσμᾰ • (ktísma) n (genitive κτίσμᾰτος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ κτῐ́σμᾰ tò ktísma |
τὼ κτῐ́σμᾰτε tṑ ktísmate |
τᾰ̀ κτῐ́σμᾰτᾰ tà ktísmata | ||||||||||
| Genitive | τοῦ κτῐ́σμᾰτος toû ktísmatos |
τοῖν κτῐσμᾰ́τοιν toîn ktismátoin |
τῶν κτῐσμᾰ́των tôn ktismátōn | ||||||||||
| Dative | τῷ κτῐ́σμᾰτῐ tôi ktísmati |
τοῖν κτῐσμᾰ́τοιν toîn ktismátoin |
τοῖς κτῐ́σμᾰσῐ / κτῐ́σμᾰσῐν toîs ktísmasi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸ κτῐ́σμᾰ tò ktísma |
τὼ κτῐ́σμᾰτε tṑ ktísmate |
τᾰ̀ κτῐ́σμᾰτᾰ tà ktísmata | ||||||||||
| Vocative | κτῐ́σμᾰ ktísma |
κτῐ́σμᾰτε ktísmate |
κτῐ́σμᾰτᾰ ktísmata | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
κτίσμα • (ktísma) n (plural κτίσματα)