A compound of κύων (kúōn, “dog”) + κέφαλος (képhalos, “head”)
κῠνοκέφᾰλος • (kŭnoképhălos) m (genitive κῠνοκεφάλου); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ κῠνοκέφᾰλος ho kŭnoképhălos |
τὼ κῠνοκεφᾰ́λω tṑ kŭnokephắlō |
οἱ κῠνοκέφᾰλοι hoi kŭnoképhăloi | ||||||||||
Genitive | τοῦ κῠνοκεφᾰ́λου toû kŭnokephắlou |
τοῖν κῠνοκεφᾰ́λοιν toîn kŭnokephắloin |
τῶν κῠνοκεφᾰ́λων tôn kŭnokephắlōn | ||||||||||
Dative | τῷ κῠνοκεφᾰ́λῳ tôi kŭnokephắlōi |
τοῖν κῠνοκεφᾰ́λοιν toîn kŭnokephắloin |
τοῖς κῠνοκεφᾰ́λοις toîs kŭnokephắlois | ||||||||||
Accusative | τὸν κῠνοκέφᾰλον tòn kŭnoképhălon |
τὼ κῠνοκεφᾰ́λω tṑ kŭnokephắlō |
τοὺς κῠνοκεφᾰ́λους toùs kŭnokephắlous | ||||||||||
Vocative | κῠνοκέφᾰλε kŭnoképhăle |
κῠνοκεφᾰ́λω kŭnokephắlō |
κῠνοκέφᾰλοι kŭnoképhăloi | ||||||||||
Notes: |
|