Learned borrowing from Koine Greek with semantic loan from French souverain.[1]
κυρίαρχος • (kyríarchos) m (feminine κυρίαρχη, neuter κυρίαρχο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | κυρίαρχος (kyríarchos) | κυρίαρχη (kyríarchi) | κυρίαρχο (kyríarcho) | κυρίαρχοι (kyríarchoi) | κυρίαρχες (kyríarches) | κυρίαρχα (kyríarcha) | |
genitive | κυρίαρχου (kyríarchou) | κυρίαρχης (kyríarchis) | κυρίαρχου (kyríarchou) | κυρίαρχων (kyríarchon) | κυρίαρχων (kyríarchon) | κυρίαρχων (kyríarchon) | |
accusative | κυρίαρχο (kyríarcho) | κυρίαρχη (kyríarchi) | κυρίαρχο (kyríarcho) | κυρίαρχους (kyríarchous) | κυρίαρχες (kyríarches) | κυρίαρχα (kyríarcha) | |
vocative | κυρίαρχε (kyríarche) | κυρίαρχη (kyríarchi) | κυρίαρχο (kyríarcho) | κυρίαρχοι (kyríarchoi) | κυρίαρχες (kyríarches) | κυρίαρχα (kyríarcha) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο κυρίαρχος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο κυρίαρχος, etc.)