Passive perfect participle of λανθάνω (lantháno), a morphologically incorrect participle formation based on the present tense.[1]
λανθασμένος • (lanthasménos) m (feminine λανθασμένη, neuter λανθασμένο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | λανθασμένος (lanthasménos) | λανθασμένη (lanthasméni) | λανθασμένο (lanthasméno) | λανθασμένοι (lanthasménoi) | λανθασμένες (lanthasménes) | λανθασμένα (lanthasména) | |
| genitive | λανθασμένου (lanthasménou) | λανθασμένης (lanthasménis) | λανθασμένου (lanthasménou) | λανθασμένων (lanthasménon) | λανθασμένων (lanthasménon) | λανθασμένων (lanthasménon) | |
| accusative | λανθασμένο (lanthasméno) | λανθασμένη (lanthasméni) | λανθασμένο (lanthasméno) | λανθασμένους (lanthasménous) | λανθασμένες (lanthasménes) | λανθασμένα (lanthasména) | |
| vocative | λανθασμένε (lanthasméne) | λανθασμένη (lanthasméni) | λανθασμένο (lanthasméno) | λανθασμένοι (lanthasménoi) | λανθασμένες (lanthasménes) | λανθασμένα (lanthasména) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο λανθασμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο λανθασμένος, etc.)