Learned borrowing from Byzantine Greek λατρευτικός (latreutikós), from Koine Greek λατρευτικός (latreutikós, “servile”).[1]
λατρευτικός • (latreftikós) m (feminine λατρευτική, neuter λατρευτικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | λατρευτικός (latreftikós) | λατρευτική (latreftikí) | λατρευτικό (latreftikó) | λατρευτικοί (latreftikoí) | λατρευτικές (latreftikés) | λατρευτικά (latreftiká) | |
genitive | λατρευτικού (latreftikoú) | λατρευτικής (latreftikís) | λατρευτικού (latreftikoú) | λατρευτικών (latreftikón) | λατρευτικών (latreftikón) | λατρευτικών (latreftikón) | |
accusative | λατρευτικό (latreftikó) | λατρευτική (latreftikí) | λατρευτικό (latreftikó) | λατρευτικούς (latreftikoús) | λατρευτικές (latreftikés) | λατρευτικά (latreftiká) | |
vocative | λατρευτικέ (latreftiké) | λατρευτική (latreftikí) | λατρευτικό (latreftikó) | λατρευτικοί (latreftikoí) | λατρευτικές (latreftikés) | λατρευτικά (latreftiká) |