λεπτύνω

Ancient Greek

Etymology

From λεπτός (leptós, “thin”) +‎ -ῡ́νω (-ū́nō).^[1]

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /lep.ty̌ː.nɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /lepˈty.no/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /lepˈty.no/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /lepˈty.no/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /lepˈti.no/

Verb

λεπτύ̄νω • (leptú̄nō)

to make thin or meager
to comminute, or liquefy food in digestion
- Δανιήλ (Θεοδοτίων), 34 :
  ἐθεώρεις ἕως οὗ ἐτμήθη λίθος ἐξ ὄρους ἄνευ χειρῶν καὶ ἐπάταξε τὴν εἰκόνα ἐπὶ τοὺς πόδας τοὺς σιδηροῦς καὶ ὀστρακίνους καὶ ἐλέπτυνεν αὐτοὺς εἰς τέλος.
  etheṓreis héōs hoû etmḗthē líthos ex órous áneu kheirôn kaì epátaxe tḕn eikóna epì toùs pódas toùs sidēroûs kaì ostrakínous kaì eléptunen autoùs eis télos.
  Thou sawest till that a stone was cut out without hands, which smote the image upon his feet that were of iron and clay, and brake them to pieces.
- Μοχλικός, 31 :
  Εἰ δὲ μὴ ἐμπέσοι, λεπτύνεται ἀνὰ χρόνον ἰσχίου καὶ μηροῦ καὶ κνήμης τὸ ἀντίον τοῦ ὀλισθήματος.
  Ei dè mḕ empésoi, leptúnetai anà khrónon iskhíou kaì mēroû kaì knḗmēs tò antíon toû olisthḗmatos.
  If not reduced, in the course of time the parts of the hips, thigh, and leg, opposite the dislocation, become attenuated.
to thresh, winnow

Conjugation

Present: λεπτῡ́νω, λεπτῡ́νομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λεπτῡ́νω	λεπτῡ́νεις	λεπτῡ́νει	λεπτῡ́νετον	λεπτῡ́νετον	λεπτῡ́νομεν	λεπτῡ́νετε	λεπτῡ́νουσῐ(ν)
	subjunctive	λεπτῡ́νω	λεπτῡ́νῃς	λεπτῡ́νῃ	λεπτῡ́νητον	λεπτῡ́νητον	λεπτῡ́νωμεν	λεπτῡ́νητε	λεπτῡ́νωσῐ(ν)
	optative	λεπτῡ́νοιμῐ	λεπτῡ́νοις	λεπτῡ́νοι	λεπτῡ́νοιτον	λεπτῡνοίτην	λεπτῡ́νοιμεν	λεπτῡ́νοιτε	λεπτῡ́νοιεν
	imperative		λέπτῡνε	λεπτῡνέτω	λεπτῡ́νετον	λεπτῡνέτων		λεπτῡ́νετε	λεπτῡνόντων
middle/ passive	indicative	λεπτῡ́νομαι	λεπτῡ́νῃ, λεπτῡ́νει	λεπτῡ́νεται	λεπτῡ́νεσθον	λεπτῡ́νεσθον	λεπτῡνόμεθᾰ	λεπτῡ́νεσθε	λεπτῡ́νονται
	subjunctive	λεπτῡ́νωμαι	λεπτῡ́νῃ	λεπτῡ́νηται	λεπτῡ́νησθον	λεπτῡ́νησθον	λεπτῡνώμεθᾰ	λεπτῡ́νησθε	λεπτῡ́νωνται
	optative	λεπτῡνοίμην	λεπτῡ́νοιο	λεπτῡ́νοιτο	λεπτῡ́νοισθον	λεπτῡνοίσθην	λεπτῡνοίμεθᾰ	λεπτῡ́νοισθε	λεπτῡ́νοιντο
	imperative		λεπτῡ́νου	λεπτῡνέσθω	λεπτῡ́νεσθον	λεπτῡνέσθων		λεπτῡ́νεσθε	λεπτῡνέσθων
		active				middle/passive
infinitive		λεπτῡ́νειν				λεπτῡ́νεσθαι
participle	m	λεπτῡ́νων				λεπτῡνόμενος
	f	λεπτῡ́νουσᾰ				λεπτῡνομένη
	n	λεπτῦνον				λεπτῡνόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐλέπτῡνον, ἐλεπτῡνόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐλέπτῡνον	ἐλέπτῡνες	ἐλέπτῡνε(ν)	ἐλεπτῡ́νετον	ἐλεπτῡνέτην	ἐλεπτῡ́νομεν	ἐλεπτῡ́νετε	ἐλέπτῡνον
middle/ passive	indicative	ἐλεπτῡνόμην	ἐλεπτῡ́νου	ἐλεπτῡ́νετο	ἐλεπτῡ́νεσθον	ἐλεπτῡνέσθην	ἐλεπτῡνόμεθᾰ	ἐλεπτῡ́νεσθε	ἐλεπτῡ́νοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: λεπτῠνέω, λεπτῠνέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λεπτῠνέω	λεπτῠνέεις	λεπτῠνέει	λεπτῠνέετον	λεπτῠνέετον	λεπτῠνέομεν	λεπτῠνέετε	λεπτῠνέουσῐ(ν)
active	optative	λεπτῠνέοιμῐ	λεπτῠνέοις	λεπτῠνέοι	λεπτῠνέοιτον	λεπτῠνεοίτην	λεπτῠνέοιμεν	λεπτῠνέοιτε	λεπτῠνέοιεν
middle	indicative	λεπτῠνέομαι	λεπτῠνέῃ, λεπτῠνέει	λεπτῠνέεται	λεπτῠνέεσθον	λεπτῠνέεσθον	λεπτῠνεόμεθᾰ	λεπτῠνέεσθε	λεπτῠνέονται
middle	optative	λεπτῠνεοίμην	λεπτῠνέοιο	λεπτῠνέοιτο	λεπτῠνέοισθον	λεπτῠνεοίσθην	λεπτῠνεοίμεθᾰ	λεπτῠνέοισθε	λεπτῠνέοιντο
		active			middle
infinitive		λεπτῠνέειν			λεπτῠνέεσθαι
participle	m	λεπτῠνέων			λεπτῠνεόμενος
	f	λεπτῠνέουσᾰ			λεπτῠνεομένη
	n	λεπτῠνέον			λεπτῠνεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: λεπτῠνῶ, λεπτῠνοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λεπτῠνῶ	λεπτῠνεῖς	λεπτῠνεῖ	λεπτῠνεῖτον	λεπτῠνεῖτον	λεπτῠνοῦμεν	λεπτῠνεῖτε	λεπτῠνοῦσῐ(ν)
active	optative	λεπτῠνοίην, λεπτῠνοῖμῐ	λεπτῠνοίης, λεπτῠνοῖς	λεπτῠνοίη, λεπτῠνοῖ	λεπτῠνοῖτον, λεπτῠνοίητον	λεπτῠνοίτην, λεπτῠνοιήτην	λεπτῠνοῖμεν, λεπτῠνοίημεν	λεπτῠνοῖτε, λεπτῠνοίητε	λεπτῠνοῖεν, λεπτῠνοίησᾰν
middle	indicative	λεπτῠνοῦμαι	λεπτῠνῇ	λεπτῠνεῖται	λεπτῠνεῖσθον	λεπτῠνεῖσθον	λεπτῠνούμεθᾰ	λεπτῠνεῖσθε	λεπτῠνοῦνται
middle	optative	λεπτῠνοίμην	λεπτῠνοῖο	λεπτῠνοῖτο	λεπτῠνοῖσθον	λεπτῠνοίσθην	λεπτῠνοίμεθᾰ	λεπτῠνοῖσθε	λεπτῠνοῖντο
		active			middle
infinitive		λεπτῠνεῖν			λεπτῠνεῖσθαι
participle	m	λεπτῠνῶν			λεπτῠνούμενος
	f	λεπτῠνοῦσᾰ			λεπτῠνουμένη
	n	λεπτῠνοῦν			λεπτῠνούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐλέπτῡνᾰ, ἐλεπτῡνᾰ́μην, ἐλεπτῡ́νθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐλέπτῡνᾰ	ἐλέπτῡνᾰς	ἐλέπτῡνε(ν)	ἐλεπτῡ́νᾰτον	ἐλεπτῡνᾰ́την	ἐλεπτῡ́νᾰμεν	ἐλεπτῡ́νᾰτε	ἐλέπτῡνᾰν
	subjunctive	λεπτῡ́νω	λεπτῡ́νῃς	λεπτῡ́νῃ	λεπτῡ́νητον	λεπτῡ́νητον	λεπτῡ́νωμεν	λεπτῡ́νητε	λεπτῡ́νωσῐ(ν)
	optative	λεπτῡ́ναιμῐ	λεπτῡ́νειᾰς, λεπτῡ́ναις	λεπτῡ́νειε(ν), λεπτῡ́ναι	λεπτῡ́ναιτον	λεπτῡναίτην	λεπτῡ́ναιμεν	λεπτῡ́ναιτε	λεπτῡ́νειᾰν, λεπτῡ́ναιεν
	imperative		λέπτῡνον	λεπτῡνᾰ́τω	λεπτῡ́νᾰτον	λεπτῡνᾰ́των		λεπτῡ́νᾰτε	λεπτῡνᾰ́ντων
middle	indicative	ἐλεπτῡνᾰ́μην	ἐλεπτῡ́νω	ἐλεπτῡ́νᾰτο	ἐλεπτῡ́νᾰσθον	ἐλεπτῡνᾰ́σθην	ἐλεπτῡνᾰ́μεθᾰ	ἐλεπτῡ́νᾰσθε	ἐλεπτῡ́νᾰντο
	subjunctive	λεπτῡ́νωμαι	λεπτῡ́νῃ	λεπτῡ́νηται	λεπτῡ́νησθον	λεπτῡ́νησθον	λεπτῡνώμεθᾰ	λεπτῡ́νησθε	λεπτῡ́νωνται
	optative	λεπτῡναίμην	λεπτῡ́ναιο	λεπτῡ́ναιτο	λεπτῡ́ναισθον	λεπτῡναίσθην	λεπτῡναίμεθᾰ	λεπτῡ́ναισθε	λεπτῡ́ναιντο
	imperative		λέπτῡναι	λεπτῡνᾰ́σθω	λεπτῡ́νᾰσθον	λεπτῡνᾰ́σθων		λεπτῡ́νᾰσθε	λεπτῡνᾰ́σθων
passive	indicative	ἐλεπτῡ́νθην	ἐλεπτῡ́νθης	ἐλεπτῡ́νθη	ἐλεπτῡ́νθητον	ἐλεπτῡνθήτην	ἐλεπτῡ́νθημεν	ἐλεπτῡ́νθητε	ἐλεπτῡ́νθησᾰν
	subjunctive	λεπτῡνθῶ	λεπτῡνθῇς	λεπτῡνθῇ	λεπτῡνθῆτον	λεπτῡνθῆτον	λεπτῡνθῶμεν	λεπτῡνθῆτε	λεπτῡνθῶσῐ(ν)
	optative	λεπτῡνθείην	λεπτῡνθείης	λεπτῡνθείη	λεπτῡνθεῖτον, λεπτῡνθείητον	λεπτῡνθείτην, λεπτῡνθειήτην	λεπτῡνθεῖμεν, λεπτῡνθείημεν	λεπτῡνθεῖτε, λεπτῡνθείητε	λεπτῡνθεῖεν, λεπτῡνθείησᾰν
	imperative		λεπτῡ́νθητῐ	λεπτῡνθήτω	λεπτῡ́νθητον	λεπτῡνθήτων		λεπτῡ́νθητε	λεπτῡνθέντων
		active			middle		passive
infinitive		λεπτῦναι			λεπτῡ́νᾰσθαι		λεπτῡνθῆναι
participle	m	λεπτῡ́νᾱς			λεπτῡνᾰ́μενος		λεπτῡνθείς
	f	λεπτῡ́νᾱσᾰ			λεπτῡνᾰμένη		λεπτῡνθεῖσᾰ
	n	λεπτῦνᾰν			λεπτῡνᾰ́μενον		λεπτῡνθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: λελέπτῠσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	λελέπτῠσμαι	λελέπτῠνσαι	λελέπτῠνται	λελέπτῠνθον	λελέπτῠνθον	λελεπτῠ́σμεθᾰ	λελέπτῠνθε	λελεπτῠ́νᾰται
	subjunctive	λελεπτῠσμένος ὦ	λελεπτῠσμένος ᾖς	λελεπτῠσμένος ᾖ	λελεπτῠσμένω ἦτον	λελεπτῠσμένω ἦτον	λελεπτῠσμένοι ὦμεν	λελεπτῠσμένοι ἦτε	λελεπτῠσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	λελεπτῠσμένος εἴην	λελεπτῠσμένος εἴης	λελεπτῠσμένος εἴη	λελεπτῠσμένω εἴητον/εἶτον	λελεπτῠσμένω εἰήτην/εἴτην	λελεπτῠσμένοι εἴημεν/εἶμεν	λελεπτῠσμένοι εἴητε/εἶτε	λελεπτῠσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		λελέπτῠνσο	λελεπτῠ́νθω	λελέπτῠνθον	λελεπτῠ́νθων		λελέπτῠνθε	λελεπτῠ́νθων
						middle/passive
infinitive						λελεπτῠ́νθαι
participle	m					λελεπτῠσμένος
	f					λελεπτῠσμένη
	n					λελεπτῠσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

ἐκλεπτύ̄νω (ekleptú̄nō)

λεπτύνω

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Verb

Conjugation

Derived terms

Further reading

Wikious

Boobota

Sagapedia