From λύκος (lúkos, “wolf”) + στόμα (stóma, “mouth”).
λῠκόστομος • (lukóstomos) m (genitive λῠκοστόμου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ λῠκόστομος ho lukóstomos |
τὼ λῠκοστόμω tṑ lukostómō |
οἱ λῠκόστομοι hoi lukóstomoi | ||||||||||
| Genitive | τοῦ λῠκοστόμου toû lukostómou |
τοῖν λῠκοστόμοιν toîn lukostómoin |
τῶν λῠκοστόμων tôn lukostómōn | ||||||||||
| Dative | τῷ λῠκοστόμῳ tôi lukostómōi |
τοῖν λῠκοστόμοιν toîn lukostómoin |
τοῖς λῠκοστόμοις toîs lukostómois | ||||||||||
| Accusative | τὸν λῠκόστομον tòn lukóstomon |
τὼ λῠκοστόμω tṑ lukostómō |
τοὺς λῠκοστόμους toùs lukostómous | ||||||||||
| Vocative | λῠκόστομε lukóstome |
λῠκοστόμω lukostómō |
λῠκόστομοι lukóstomoi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||