From λυσ- (lus-, apocopic form of λυσι- (lusi-, “ended”)) + ἔρως (érōs, “love”)
λῡσέρως • (lūsérōs) m (genitive λῡσέρωτος); third declension (Koine)
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ λῡσέρως ho lūsérōs |
τὼ λῡσέρωτε tṑ lūsérōte |
οἱ λῡσέρωτες hoi lūsérōtes | ||||||||||
Genitive | τοῦ λῡσέρωτος toû lūsérōtos |
τοῖν λῡσερώτοιν toîn lūserṓtoin |
τῶν λῡσερώτων tôn lūserṓtōn | ||||||||||
Dative | τῷ λῡσέρωτῐ tôi lūsérōti |
τοῖν λῡσερώτοιν toîn lūserṓtoin |
τοῖς λῡσέρωσῐ / λῡσέρωσῐν toîs lūsérōsi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸν λῡσέρωτᾰ tòn lūsérōta |
τὼ λῡσέρωτε tṑ lūsérōte |
τοὺς λῡσέρωτᾰς toùs lūsérōtas | ||||||||||
Vocative | λῡσέρως lūsérōs |
λῡσέρωτε lūsérōte |
λῡσέρωτες lūsérōtes | ||||||||||
Notes: |
|