From μασάομαι (masáomai, “to chew”) + -μα (-ma).
μάσημᾰ • (másēma) n (genitive μασήμᾰτος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ μάσημᾰ tò másēma |
τὼ μασήμᾰτε tṑ masḗmate |
τᾰ̀ μασήμᾰτᾰ tà masḗmata | ||||||||||
| Genitive | τοῦ μασήμᾰτος toû masḗmatos |
τοῖν μασημᾰ́τοιν toîn masēmátoin |
τῶν μασημᾰ́των tôn masēmátōn | ||||||||||
| Dative | τῷ μασήμᾰτῐ tôi masḗmati |
τοῖν μασημᾰ́τοιν toîn masēmátoin |
τοῖς μασήμᾰσῐ / μασήμᾰσῐν toîs masḗmasi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸ μάσημᾰ tò másēma |
τὼ μασήμᾰτε tṑ masḗmate |
τᾰ̀ μασήμᾰτᾰ tà masḗmata | ||||||||||
| Vocative | μάσημᾰ másēma |
μασήμᾰτε masḗmate |
μασήμᾰτᾰ masḗmata | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||