From μασάομαι (masáomai, “to chew”) + -μα (-ma).
μάσημᾰ • (másēmă) n (genitive μασήμᾰτος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ μάσημᾰ tò másēmă |
τὼ μασήμᾰτε tṑ masḗmăte |
τᾰ̀ μασήμᾰτᾰ tằ masḗmătă | ||||||||||
| Genitive | τοῦ μασήμᾰτος toû masḗmătos |
τοῖν μασημᾰ́τοιν toîn masēmắtoin |
τῶν μασημᾰ́των tôn masēmắtōn | ||||||||||
| Dative | τῷ μασήμᾰτῐ tôi masḗmătĭ |
τοῖν μασημᾰ́τοιν toîn masēmắtoin |
τοῖς μασήμᾰσῐ / μασήμᾰσῐν toîs masḗmăsĭ(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸ μάσημᾰ tò másēmă |
τὼ μασήμᾰτε tṑ masḗmăte |
τᾰ̀ μασήμᾰτᾰ tằ masḗmătă | ||||||||||
| Vocative | μάσημᾰ másēmă |
μασήμᾰτε masḗmăte |
μασήμᾰτᾰ masḗmătă | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||