From μελαίνω (melaínō, “to blacken”) and the suffix -μα (-ma).
μέλασμᾰ • (mélasma) n (genitive μελάσμᾰτος); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ μέλασμᾰ tò mélasma |
τὼ μελάσμᾰτε tṑ melásmate |
τᾰ̀ μελάσμᾰτᾰ tà melásmata | ||||||||||
Genitive | τοῦ μελάσμᾰτος toû melásmatos |
τοῖν μελασμᾰ́τοιν toîn melasmátoin |
τῶν μελασμᾰ́των tôn melasmátōn | ||||||||||
Dative | τῷ μελάσμᾰτῐ tôi melásmati |
τοῖν μελασμᾰ́τοιν toîn melasmátoin |
τοῖς μελάσμᾰσῐ / μελάσμᾰσῐν toîs melásmasi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸ μέλασμᾰ tò mélasma |
τὼ μελάσμᾰτε tṑ melásmate |
τᾰ̀ μελάσμᾰτᾰ tà melásmata | ||||||||||
Vocative | μέλασμᾰ mélasma |
μελάσμᾰτε melásmate |
μελάσμᾰτᾰ melásmata | ||||||||||
Notes: |
|