From μῑσέω (mīséō, “to hate”) + -μα (-ma).
μῑ́σημᾰ • (mī́sēma) n (genitive μῑσήμᾰτος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ μῑ́σημᾰ tò mī́sēma |
τὼ μῑσήμᾰτε tṑ mīsḗmate |
τᾰ̀ μῑσήμᾰτᾰ tà mīsḗmata | ||||||||||
| Genitive | τοῦ μῑσήμᾰτος toû mīsḗmatos |
τοῖν μῑσημᾰ́τοιν toîn mīsēmátoin |
τῶν μῑσημᾰ́των tôn mīsēmátōn | ||||||||||
| Dative | τῷ μῑσήμᾰτῐ tôi mīsḗmati |
τοῖν μῑσημᾰ́τοιν toîn mīsēmátoin |
τοῖς μῑσήμᾰσῐ / μῑσήμᾰσῐν toîs mīsḗmasi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸ μῑ́σημᾰ tò mī́sēma |
τὼ μῑσήμᾰτε tṑ mīsḗmate |
τᾰ̀ μῑσήμᾰτᾰ tà mīsḗmata | ||||||||||
| Vocative | μῑ́σημᾰ mī́sēma |
μῑσήμᾰτε mīsḗmate |
μῑσήμᾰτᾰ mīsḗmata | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||