From μακρός (makrós, “long”) + προθεσμία (prothesmía), calque of English long-term.
μακροπρόθεσμος • (makropróthesmos) m (feminine μακροπρόθεσμη, neuter μακροπρόθεσμο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | μακροπρόθεσμος (makropróthesmos) | μακροπρόθεσμη (makropróthesmi) | μακροπρόθεσμο (makropróthesmo) | μακροπρόθεσμοι (makropróthesmoi) | μακροπρόθεσμες (makropróthesmes) | μακροπρόθεσμα (makropróthesma) | |
genitive | μακροπρόθεσμου (makropróthesmou) | μακροπρόθεσμης (makropróthesmis) | μακροπρόθεσμου (makropróthesmou) | μακροπρόθεσμων (makropróthesmon) | μακροπρόθεσμων (makropróthesmon) | μακροπρόθεσμων (makropróthesmon) | |
accusative | μακροπρόθεσμο (makropróthesmo) | μακροπρόθεσμη (makropróthesmi) | μακροπρόθεσμο (makropróthesmo) | μακροπρόθεσμους (makropróthesmous) | μακροπρόθεσμες (makropróthesmes) | μακροπρόθεσμα (makropróthesma) | |
vocative | μακροπρόθεσμε (makropróthesme) | μακροπρόθεσμη (makropróthesmi) | μακροπρόθεσμο (makropróthesmo) | μακροπρόθεσμοι (makropróthesmoi) | μακροπρόθεσμες (makropróthesmes) | μακροπρόθεσμα (makropróthesma) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο μακροπρόθεσμος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο μακροπρόθεσμος, etc.)