μανδύλιον • (mandúlion) n (genitive μανδυλίου); second declension
Case / # | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | τὸ μανδύλιον tò mandúlion |
τᾰ̀ μανδύλιᾰ tằ mandúliă |
Genitive | τοῦ μανδυλίου toû mandulíou |
τῶν μανδυλίων tôn mandulíōn |
Dative | τῷ μανδυλίῳ tôi mandulíōi |
τοῖς μανδυλίοις toîs mandulíois |
Accusative | τὸ μανδύλιον tò mandúlion |
τᾰ̀ μανδύλιᾰ tằ mandúliă |
Vocative | μανδύλιον mandúlion |
μανδύλιᾰ mandúliă |