μειδάω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word μειδάω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word μειδάω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say μειδάω in singular and plural. Everything you need to know about the word μειδάω you have here. The definition of the word μειδάω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofμειδάω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *smey-. Cognates include Latin miror, comis, Sanskrit स्मयते (smáyate), Old Norse *smīla (English smile).

Pronunciation

 

Verb

μειδᾰ́ω • (meidáō)

  1. (Epic verb) to smile

Usage notes

The regular formation only occurs in the aorist active third-person indicative and aorist active non-finite forms. All other forms come from μειδιάω (meidiáō).

Inflection

   Present: μειδιᾰ́ω (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative μειδιᾰ́ω μειδιᾰ́εις μειδιᾰ́ει μειδιᾰ́ετον μειδιᾰ́ετον μειδιᾰ́ομεν μειδιᾰ́ετε μειδιᾰ́ουσῐ(ν)
subjunctive μειδιᾰ́ω μειδιᾰ́ῃς μειδιᾰ́ῃ μειδιᾰ́ητον μειδιᾰ́ητον μειδιᾰ́ωμεν μειδιᾰ́ητε μειδιᾰ́ωσῐ(ν)
optative μειδιᾰ́οιμῐ μειδιᾰ́οις μειδιᾰ́οι μειδιᾰ́οιτον μειδιᾰοίτην μειδιᾰ́οιμεν μειδιᾰ́οιτε μειδιᾰ́οιεν
imperative   μειδίᾰε μειδιᾰέτω μειδιᾰ́ετον μειδιᾰέτων   μειδιᾰ́ετε μειδιᾰόντων
active
infinitive μειδιᾰ́ειν
participle m μειδιᾰ́ων
f μειδιᾰ́ουσᾰ
n μειδιᾰ́ον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: μειδιῶ (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative μειδιῶ μειδιᾷς μειδιᾷ μειδιᾶτον μειδιᾶτον μειδιῶμεν μειδιᾶτε μειδιῶσῐ(ν)
subjunctive μειδιῶ μειδιᾷς μειδιᾷ μειδιᾶτον μειδιᾶτον μειδιῶμεν μειδιᾶτε μειδιῶσῐ(ν)
optative μειδιῴην,
μειδιῷμῐ 		μειδιῴης,
μειδιῷς 		μειδιῴη,
μειδιῷ 		μειδιῷτον,
μειδιῴητον 		μειδιῴτην,
μειδιῳήτην 		μειδιῷμεν,
μειδιῴημεν 		μειδιῷτε,
μειδιῴητε 		μειδιῷεν,
μειδιῴησᾰν
imperative   μειδίᾱ μειδιᾱ́τω μειδιᾶτον μειδιᾱ́των   μειδιᾶτε μειδιώντων
active
infinitive μειδιᾶν
participle m μειδιῶν
f μειδιῶσᾰ
n μειδιῶν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐμειδίᾰον (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐμειδίᾰον ἐμειδίᾰες ἐμειδίᾰε(ν) ἐμειδιᾰ́ετον ἐμειδιᾰέτην ἐμειδιᾰ́ομεν ἐμειδιᾰ́ετε ἐμειδίᾰον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐμειδίων (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐμειδίων ἐμειδίᾱς ἐμειδίᾱ ἐμειδιᾶτον ἐμειδιᾱ́την ἐμειδιῶμεν ἐμειδιᾶτε ἐμειδίων
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: μειδιάασκον (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative μειδιάασκον μειδιάασκες μειδιάασκε(ν) μειδιαάσκετον μειδιαασκέτην μειδιαάσκομεν μειδιαάσκετε μειδιάασκον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐμειδίᾱσᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐμειδίᾱσᾰ ἐμειδίᾱσᾰς ἐμειδίᾱσε(ν) ἐμειδιᾱ́σᾰτον ἐμειδιᾱσᾰ́την ἐμειδιᾱ́σᾰμεν ἐμειδιᾱ́σᾰτε ἐμειδίᾱσᾰν
subjunctive μειδιᾱ́σω μειδιᾱ́σῃς μειδιᾱ́σῃ μειδιᾱ́σητον μειδιᾱ́σητον μειδιᾱ́σωμεν μειδιᾱ́σητε μειδιᾱ́σωσῐ(ν)
optative μειδιᾱ́σαιμῐ μειδιᾱ́σειᾰς,
μειδιᾱ́σαις 		μειδιᾱ́σειε(ν),
μειδιᾱ́σαι 		μειδιᾱ́σαιτον μειδιᾱσαίτην μειδιᾱ́σαιμεν μειδιᾱ́σαιτε μειδιᾱ́σειᾰν,
μειδιᾱ́σαιεν
imperative   μειδίᾱσον μειδιᾱσᾰ́τω μειδιᾱ́σᾰτον μειδιᾱσᾰ́των   μειδιᾱ́σᾰτε μειδιᾱσᾰ́ντων
active
infinitive μειδιᾶσαι
participle m μειδιᾱ́σᾱς
f μειδιᾱ́σᾱσᾰ
n μειδιᾶσᾰν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: μείδησᾰ (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative μείδησᾰ μείδησᾰς μείδησε(ν) μειδήσᾰτον μειδησᾰ́την μειδήσᾰμεν μειδήσᾰτε μείδησᾰν
subjunctive μειδήσω,
μειδήσωμῐ 		μειδήσῃς,
μειδήσῃσθᾰ 		μειδήσῃ,
μειδήσῃσῐ 		μειδήσητον μειδήσητον μειδήσωμεν μειδήσητε μειδήσωσῐ(ν)
optative μειδήσαιμῐ μειδήσαις,
μειδήσαισθᾰ,
μειδήσειᾰς 		μειδήσειε(ν),
μειδήσαι 		μειδησεῖτον μειδησείτην μειδησεῖμεν μειδησεῖτε μειδησεῖεν
imperative   μείδησον μειδησᾰ́τω μειδήσᾰτον μειδησᾰ́των   μειδήσᾰτε μειδησᾰ́ντων
active
infinitive μειδῆσαι/μειδησᾰ́μεν/μειδησᾰμέναι
participle m μειδήσᾱς
f μειδήσᾱσᾰ
n μειδῆσᾰν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

References

Wikious
Boobota
Sagapedia