From μέλαν (mélan, “ink”) + -ιον (-ion, diminutive suffix).
μελάνῐον • (melánion) n (genitive μελᾰνίου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ μελᾰ́νῐον tò melánion |
τὼ μελᾰνῐ́ω tṑ melaníō |
τᾰ̀ μελᾰ́νῐᾰ tà melánia | ||||||||||
| Genitive | τοῦ μελᾰνῐ́ου toû melaníou |
τοῖν μελᾰνῐ́οιν toîn melaníoin |
τῶν μελᾰνῐ́ων tôn melaníōn | ||||||||||
| Dative | τῷ μελᾰνῐ́ῳ tôi melaníōi |
τοῖν μελᾰνῐ́οιν toîn melaníoin |
τοῖς μελᾰνῐ́οις toîs melaníois | ||||||||||
| Accusative | τὸ μελᾰ́νῐον tò melánion |
τὼ μελᾰνῐ́ω tṑ melaníō |
τᾰ̀ μελᾰ́νῐᾰ tà melánia | ||||||||||
| Vocative | μελᾰ́νῐον melánion |
μελᾰνῐ́ω melaníō |
μελᾰ́νῐᾰ melánia | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||