From μεσο- (meso-, in the middle) + ἀγκύλη (ankúlē, “thong of a javelin”).
μεσᾰ́γκῠλον • (mesánkulon) n (genitive μεσᾰγκῠ́λου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ μεσᾰ́γκῠλον tò mesánkulon |
τὼ μεσᾰγκῠ́λω tṑ mesankúlō |
τᾰ̀ μεσᾰ́γκῠλᾰ tà mesánkula | ||||||||||
| Genitive | τοῦ μεσᾰγκῠ́λου toû mesankúlou |
τοῖν μεσᾰγκῠ́λοιν toîn mesankúloin |
τῶν μεσᾰγκῠ́λων tôn mesankúlōn | ||||||||||
| Dative | τῷ μεσᾰγκῠ́λῳ tôi mesankúlōi |
τοῖν μεσᾰγκῠ́λοιν toîn mesankúloin |
τοῖς μεσᾰγκῠ́λοις toîs mesankúlois | ||||||||||
| Accusative | τὸ μεσᾰ́γκῠλον tò mesánkulon |
τὼ μεσᾰγκῠ́λω tṑ mesankúlō |
τᾰ̀ μεσᾰ́γκῠλᾰ tà mesánkula | ||||||||||
| Vocative | μεσᾰ́γκῠλον mesánkulon |
μεσᾰγκῠ́λω mesankúlō |
μεσᾰ́γκῠλᾰ mesánkula | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||