From μεσο- (meso-, “in the middle of”) + ἔντερον (énteron, “gut, bowel”) + -ιον (-ion, diminutive suffix).
μεσεντέρῐον • (mesentérion) n (genitive μεσεντερῐ́ου); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ μεσεντέρῐον tò mesentérion |
τὼ μεσεντερῐ́ω tṑ mesenteríō |
τᾰ̀ μεσεντέρῐᾰ tà mesentéria | ||||||||||
Genitive | τοῦ μεσεντερῐ́ου toû mesenteríou |
τοῖν μεσεντερῐ́οιν toîn mesenteríoin |
τῶν μεσεντερῐ́ων tôn mesenteríōn | ||||||||||
Dative | τῷ μεσεντερῐ́ῳ tôi mesenteríōi |
τοῖν μεσεντερῐ́οιν toîn mesenteríoin |
τοῖς μεσεντερῐ́οις toîs mesenteríois | ||||||||||
Accusative | τὸ μεσεντέρῐον tò mesentérion |
τὼ μεσεντερῐ́ω tṑ mesenteríō |
τᾰ̀ μεσεντέρῐᾰ tà mesentéria | ||||||||||
Vocative | μεσεντέρῐον mesentérion |
μεσεντερῐ́ω mesenteríō |
μεσεντέρῐᾰ mesentéria | ||||||||||
Notes: |
|