From μεσο- (meso-, in the middle) + λαμβάνω (lambánō, “to take, grasp”).
μεσόλᾰβος • (mesólabos) m (genitive μεσολᾰ́βου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ μεσόλᾰβος ho mesólabos |
τὼ μεσολᾰ́βω tṑ mesolábō |
οἱ μεσόλᾰβοι hoi mesólaboi | ||||||||||
| Genitive | τοῦ μεσολᾰ́βου toû mesolábou |
τοῖν μεσολᾰ́βοιν toîn mesoláboin |
τῶν μεσολᾰ́βων tôn mesolábōn | ||||||||||
| Dative | τῷ μεσολᾰ́βῳ tôi mesolábōi |
τοῖν μεσολᾰ́βοιν toîn mesoláboin |
τοῖς μεσολᾰ́βοις toîs mesolábois | ||||||||||
| Accusative | τὸν μεσόλᾰβον tòn mesólabon |
τὼ μεσολᾰ́βω tṑ mesolábō |
τοὺς μεσολᾰ́βους toùs mesolábous | ||||||||||
| Vocative | μεσόλᾰβε mesólabe |
μεσολᾰ́βω mesolábō |
μεσόλᾰβοι mesólaboi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||