From μετᾰμορφόω (metamorphóō) + -σῐς (-sis).
μετᾰμόρφωσῐς • (metamórphōsis) f (genitive μετᾰμορφώσεως); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ μετᾰμόρφωσῐς hē metamórphōsis |
τὼ μετᾰμορφώσει tṑ metamorphṓsei |
αἱ μετᾰμορφώσεις hai metamorphṓseis | ||||||||||
Genitive | τῆς μετᾰμορφώσεως tês metamorphṓseōs |
τοῖν μετᾰμορφωσέοιν toîn metamorphōséoin |
τῶν μετᾰμορφώσεων tôn metamorphṓseōn | ||||||||||
Dative | τῇ μετᾰμορφώσει têi metamorphṓsei |
τοῖν μετᾰμορφωσέοιν toîn metamorphōséoin |
ταῖς μετᾰμορφώσεσῐ / μετᾰμορφώσεσῐν taîs metamorphṓsesi(n) | ||||||||||
Accusative | τὴν μετᾰμόρφωσῐν tḕn metamórphōsin |
τὼ μετᾰμορφώσει tṑ metamorphṓsei |
τᾱ̀ς μετᾰμορφώσεις tā̀s metamorphṓseis | ||||||||||
Vocative | μετᾰμόρφωσῐ metamórphōsi |
μετᾰμορφώσει metamorphṓsei |
μετᾰμορφώσεις metamorphṓseis | ||||||||||
Notes: |
|