From the root of μνάομαι (mnáomai, “to woo, court”).
μνηστήρ • (mnēstḗr) m (genitive μνηστῆρος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ μνηστήρ ho mnēstḗr |
τὼ μνηστῆρε tṑ mnēstêre |
οἱ μνηστῆρες hoi mnēstêres | ||||||||||
| Genitive | τοῦ μνηστῆρος toû mnēstêros |
τοῖν μνηστήροιν toîn mnēstḗroin |
τῶν μνηστήρων tôn mnēstḗrōn | ||||||||||
| Dative | τῷ μνηστῆρῐ tôi mnēstêri |
τοῖν μνηστήροιν toîn mnēstḗroin |
τοῖς μνηστῆρσῐ / μνηστῆρσῐν toîs mnēstêrsi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸν μνηστῆρᾰ tòn mnēstêra |
τὼ μνηστῆρε tṑ mnēstêre |
τοὺς μνηστῆρᾰς toùs mnēstêras | ||||||||||
| Vocative | μνηστήρ mnēstḗr |
μνηστῆρε mnēstêre |
μνηστῆρες mnēstêres | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | μνηστήρ mnēstḗr |
μνηστῆρε mnēstêre |
μνηστῆρες mnēstêres | ||||||||||
| Genitive | μνηστῆρος mnēstêros |
μνηστήροιῐν mnēstḗroiin |
μνηστήρων mnēstḗrōn | ||||||||||
| Dative | μνηστῆρῐ mnēstêri |
μνηστήροιῐν mnēstḗroiin |
μνηστῆρσῐ / μνηστῆρσῐν / μνηστήρεσσῐ / μνηστήρεσσῐν / μνηστήρεσῐ / μνηστήρεσῐν mnēstêrsi(n) / mnēstḗressi(n) / mnēstḗresi(n) | ||||||||||
| Accusative | μνηστῆρᾰ mnēstêra |
μνηστῆρε mnēstêre |
μνηστῆρᾰς mnēstêras | ||||||||||
| Vocative | μνηστήρ mnēstḗr |
μνηστῆρε mnēstêre |
μνηστῆρες mnēstêres | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||