μορφωτικός • (morfotikós) m (feminine μορφωτική, neuter μορφωτικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | μορφωτικός (morfotikós) | μορφωτική (morfotikí) | μορφωτικό (morfotikó) | μορφωτικοί (morfotikoí) | μορφωτικές (morfotikés) | μορφωτικά (morfotiká) | |
genitive | μορφωτικού (morfotikoú) | μορφωτικής (morfotikís) | μορφωτικού (morfotikoú) | μορφωτικών (morfotikón) | μορφωτικών (morfotikón) | μορφωτικών (morfotikón) | |
accusative | μορφωτικό (morfotikó) | μορφωτική (morfotikí) | μορφωτικό (morfotikó) | μορφωτικούς (morfotikoús) | μορφωτικές (morfotikés) | μορφωτικά (morfotiká) | |
vocative | μορφωτικέ (morfotiké) | μορφωτική (morfotikí) | μορφωτικό (morfotikó) | μορφωτικοί (morfotikoí) | μορφωτικές (morfotikés) | μορφωτικά (morfotiká) |