Inherited from Byzantine Greek (with stress shift) from Italian bastardo.[1]
μπάσταρδος • (bástardos) m (feminine μπάσταρδη, neuter μπάσταρδο) (derogatory)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | μπάσταρδος (bástardos) | μπάσταρδη (bástardi) | μπάσταρδο (bástardo) | μπάσταρδοι (bástardoi) | μπάσταρδες (bástardes) | μπάσταρδα (bástarda) | |
genitive | μπάσταρδου (bástardou) | μπάσταρδης (bástardis) | μπάσταρδου (bástardou) | μπάσταρδων (bástardon) | μπάσταρδων (bástardon) | μπάσταρδων (bástardon) | |
accusative | μπάσταρδο (bástardo) | μπάσταρδη (bástardi) | μπάσταρδο (bástardo) | μπάσταρδους (bástardous) | μπάσταρδες (bástardes) | μπάσταρδα (bástarda) | |
vocative | μπάσταρδε (bástarde) | μπάσταρδη (bástardi) | μπάσταρδο (bástardo) | μπάσταρδοι (bástardoi) | μπάσταρδες (bástardes) | μπάσταρδα (bástarda) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο μπάσταρδος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο μπάσταρδος, etc.)