Perfect participle of μυρώνομαι (myrónomai), passive voice of μυρώνω (myróno).
μυρωμένος • (myroménos) m (feminine μυρωμένη, neuter μυρωμένο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | μυρωμένος (myroménos) | μυρωμένη (myroméni) | μυρωμένο (myroméno) | μυρωμένοι (myroménoi) | μυρωμένες (myroménes) | μυρωμένα (myroména) | |
genitive | μυρωμένου (myroménou) | μυρωμένης (myroménis) | μυρωμένου (myroménou) | μυρωμένων (myroménon) | μυρωμένων (myroménon) | μυρωμένων (myroménon) | |
accusative | μυρωμένο (myroméno) | μυρωμένη (myroméni) | μυρωμένο (myroméno) | μυρωμένους (myroménous) | μυρωμένες (myroménes) | μυρωμένα (myroména) | |
vocative | μυρωμένε (myroméne) | μυρωμένη (myroméni) | μυρωμένο (myroméno) | μυρωμένοι (myroménoi) | μυρωμένες (myroménes) | μυρωμένα (myroména) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο μυρωμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο μυρωμένος, etc.)
αμύρωτος (amýrotos)