From νεκρόω (nekróō, “I make dead, I am dead; I mortify”) + -σις (-sis, verbal noun suffix).
νέκρωσις • (nékrōsis) f (genitive νέκρωσεως); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ νέκρωσῐς hē nékrōsis |
τὼ νεκρώσει tṑ nekrṓsei |
αἱ νεκρώσεις hai nekrṓseis | ||||||||||
Genitive | τῆς νεκρώσεως tês nekrṓseōs |
τοῖν νεκρωσέοιν toîn nekrōséoin |
τῶν νεκρώσεων tôn nekrṓseōn | ||||||||||
Dative | τῇ νεκρώσει têi nekrṓsei |
τοῖν νεκρωσέοιν toîn nekrōséoin |
ταῖς νεκρώσεσῐ / νεκρώσεσῐν taîs nekrṓsesi(n) | ||||||||||
Accusative | τὴν νέκρωσῐν tḕn nékrōsin |
τὼ νεκρώσει tṑ nekrṓsei |
τᾱ̀ς νεκρώσεις tā̀s nekrṓseis | ||||||||||
Vocative | νέκρωσῐ nékrōsi |
νεκρώσει nekrṓsei |
νεκρώσεις nekrṓseis | ||||||||||
Notes: |
|