ναῦς (naûs) + πήγνυμι (pḗgnumi)
ναυπηγός • (naupēgós) m (genitive ναυπηγοῦ); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ ναυπηγός ho naupēgós |
τὼ ναυπηγώ tṑ naupēgṓ |
οἱ ναυπηγοί hoi naupēgoí | ||||||||||
| Genitive | τοῦ ναυπηγοῦ toû naupēgoû |
τοῖν ναυπηγοῖν toîn naupēgoîn |
τῶν ναυπηγῶν tôn naupēgôn | ||||||||||
| Dative | τῷ ναυπηγῷ tôi naupēgôi |
τοῖν ναυπηγοῖν toîn naupēgoîn |
τοῖς ναυπηγοῖς toîs naupēgoîs | ||||||||||
| Accusative | τὸν ναυπηγόν tòn naupēgón |
τὼ ναυπηγώ tṑ naupēgṓ |
τοὺς ναυπηγούς toùs naupēgoús | ||||||||||
| Vocative | ναυπηγέ naupēgé |
ναυπηγώ naupēgṓ |
ναυπηγοί naupēgoí | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||