From νωδός (nōdós, “toothless”) + γέρων (gérōn, “old man”).
νωδογέρων • (nōdogérōn) m (genitive νωδογέροντος); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ νωδογέρων ho nōdogérōn |
τὼ νωδογέροντε tṑ nōdogéronte |
οἱ νωδογέροντες hoi nōdogérontes | ||||||||||
Genitive | τοῦ νωδογέροντος toû nōdogérontos |
τοῖν νωδογερόντοιν toîn nōdogeróntoin |
τῶν νωδογερόντων tôn nōdogeróntōn | ||||||||||
Dative | τῷ νωδογέροντῐ tôi nōdogéronti |
τοῖν νωδογερόντοιν toîn nōdogeróntoin |
τοῖς νωδογέρουσῐ / νωδογέρουσῐν toîs nōdogérousi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸν νωδογέροντᾰ tòn nōdogéronta |
τὼ νωδογέροντε tṑ nōdogéronte |
τοὺς νωδογέροντᾰς toùs nōdogérontas | ||||||||||
Vocative | νωδογέρον nōdogéron |
νωδογέροντε nōdogéronte |
νωδογέροντες nōdogérontes | ||||||||||
Notes: |
|