ξυνάρχω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ξυνάρχω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ξυνάρχω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ξυνάρχω in singular and plural. Everything you need to know about the word ξυνάρχω you have here. The definition of the word ξυνάρχω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofξυνάρχω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Pronunciation

 

Verb

ξυνάρχω • (xunárkhō)

  1. Old Attic form of συνάρχω (sunárkhō, “to rule or govern jointly”)

Conjugation

   Present: ξῠνᾰ́ρχω, ξῠνᾰ́ρχομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξῠνᾰ́ρχω ξῠνᾰ́ρχεις ξῠνᾰ́ρχει ξῠνᾰ́ρχετον ξῠνᾰ́ρχετον ξῠνᾰ́ρχομεν ξῠνᾰ́ρχετε ξῠνᾰ́ρχουσῐ(ν)
subjunctive ξῠνᾰ́ρχω ξῠνᾰ́ρχῃς ξῠνᾰ́ρχῃ ξῠνᾰ́ρχητον ξῠνᾰ́ρχητον ξῠνᾰ́ρχωμεν ξῠνᾰ́ρχητε ξῠνᾰ́ρχωσῐ(ν)
optative ξῠνᾰ́ρχοιμῐ ξῠνᾰ́ρχοις ξῠνᾰ́ρχοι ξῠνᾰ́ρχοιτον ξῠνᾰρχοίτην ξῠνᾰ́ρχοιμεν ξῠνᾰ́ρχοιτε ξῠνᾰ́ρχοιεν
imperative   ξῠ́νᾰρχε ξῠνᾰρχέτω ξῠνᾰ́ρχετον ξῠνᾰρχέτων   ξῠνᾰ́ρχετε ξῠνᾰρχόντων
middle/
passive 		indicative ξῠνᾰ́ρχομαι ξῠνᾰ́ρχῃ,
ξῠνᾰ́ρχει 		ξῠνᾰ́ρχεται ξῠνᾰ́ρχεσθον ξῠνᾰ́ρχεσθον ξῠνᾰρχόμεθᾰ ξῠνᾰ́ρχεσθε ξῠνᾰ́ρχονται
subjunctive ξῠνᾰ́ρχωμαι ξῠνᾰ́ρχῃ ξῠνᾰ́ρχηται ξῠνᾰ́ρχησθον ξῠνᾰ́ρχησθον ξῠνᾰρχώμεθᾰ ξῠνᾰ́ρχησθε ξῠνᾰ́ρχωνται
optative ξῠνᾰρχοίμην ξῠνᾰ́ρχοιο ξῠνᾰ́ρχοιτο ξῠνᾰ́ρχοισθον ξῠνᾰρχοίσθην ξῠνᾰρχοίμεθᾰ ξῠνᾰ́ρχοισθε ξῠνᾰ́ρχοιντο
imperative   ξῠνᾰ́ρχου ξῠνᾰρχέσθω ξῠνᾰ́ρχεσθον ξῠνᾰρχέσθων   ξῠνᾰ́ρχεσθε ξῠνᾰρχέσθων
active middle/passive
infinitive ξῠνᾰ́ρχειν ξῠνᾰ́ρχεσθαι
participle m ξῠνᾰ́ρχων ξῠνᾰρχόμενος
f ξῠνᾰ́ρχουσᾰ ξῠνᾰρχομένη
n ξῠνᾰ́ρχον ξῠνᾰρχόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ξῠ́νηρχον, ξῠνηρχόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξῠ́νηρχον ξῠ́νηρχες ξῠ́νηρχε(ν) ξῠνήρχετον ξῠνηρχέτην ξῠνήρχομεν ξῠνήρχετε ξῠ́νηρχον
middle/
passive 		indicative ξῠνηρχόμην ξῠνήρχου ξῠνήρχετο ξῠνήρχεσθον ξῠνηρχέσθην ξῠνηρχόμεθᾰ ξῠνήρχεσθε ξῠνήρχοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ξῠνᾰ́ρξω, ξῠνᾰ́ρξομαι, ξῠνᾰρχθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξῠνᾰ́ρξω ξῠνᾰ́ρξεις ξῠνᾰ́ρξει ξῠνᾰ́ρξετον ξῠνᾰ́ρξετον ξῠνᾰ́ρξομεν ξῠνᾰ́ρξετε ξῠνᾰ́ρξουσῐ(ν)
optative ξῠνᾰ́ρξοιμῐ ξῠνᾰ́ρξοις ξῠνᾰ́ρξοι ξῠνᾰ́ρξοιτον ξῠνᾰρξοίτην ξῠνᾰ́ρξοιμεν ξῠνᾰ́ρξοιτε ξῠνᾰ́ρξοιεν
middle indicative ξῠνᾰ́ρξομαι ξῠνᾰ́ρξῃ,
ξῠνᾰ́ρξει 		ξῠνᾰ́ρξεται ξῠνᾰ́ρξεσθον ξῠνᾰ́ρξεσθον ξῠνᾰρξόμεθᾰ ξῠνᾰ́ρξεσθε ξῠνᾰ́ρξονται
optative ξῠνᾰρξοίμην ξῠνᾰ́ρξοιο ξῠνᾰ́ρξοιτο ξῠνᾰ́ρξοισθον ξῠνᾰρξοίσθην ξῠνᾰρξοίμεθᾰ ξῠνᾰ́ρξοισθε ξῠνᾰ́ρξοιντο
passive indicative ξῠνᾰρχθήσομαι ξῠνᾰρχθήσῃ ξῠνᾰρχθήσεται ξῠνᾰρχθήσεσθον ξῠνᾰρχθήσεσθον ξῠνᾰρχθησόμεθᾰ ξῠνᾰρχθήσεσθε ξῠνᾰρχθήσονται
optative ξῠνᾰρχθησοίμην ξῠνᾰρχθήσοιο ξῠνᾰρχθήσοιτο ξῠνᾰρχθήσοισθον ξῠνᾰρχθησοίσθην ξῠνᾰρχθησοίμεθᾰ ξῠνᾰρχθήσοισθε ξῠνᾰρχθήσοιντο
active middle passive
infinitive ξῠνᾰ́ρξειν ξῠνᾰ́ρξεσθαι ξῠνᾰρχθήσεσθαι
participle m ξῠνᾰ́ρξων ξῠνᾰρξόμενος ξῠνᾰρχθησόμενος
f ξῠνᾰ́ρξουσᾰ ξῠνᾰρξομένη ξῠνᾰρχθησομένη
n ξῠνᾰ́ρξον ξῠνᾰρξόμενον ξῠνᾰρχθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ξῠ́νηρξᾰ, ξῠνηρξᾰ́μην, ξῠνήρχθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξῠ́νηρξᾰ ξῠ́νηρξᾰς ξῠ́νηρξε(ν) ξῠνήρξᾰτον ξῠνηρξᾰ́την ξῠνήρξᾰμεν ξῠνήρξᾰτε ξῠ́νηρξᾰν
subjunctive ξῠνᾰ́ρξω ξῠνᾰ́ρξῃς ξῠνᾰ́ρξῃ ξῠνᾰ́ρξητον ξῠνᾰ́ρξητον ξῠνᾰ́ρξωμεν ξῠνᾰ́ρξητε ξῠνᾰ́ρξωσῐ(ν)
optative ξῠνᾰ́ρξαιμῐ ξῠνᾰ́ρξειᾰς,
ξῠνᾰ́ρξαις 		ξῠνᾰ́ρξειε(ν),
ξῠνᾰ́ρξαι 		ξῠνᾰ́ρξαιτον ξῠνᾰρξαίτην ξῠνᾰ́ρξαιμεν ξῠνᾰ́ρξαιτε ξῠνᾰ́ρξειᾰν,
ξῠνᾰ́ρξαιεν
imperative   ξῠ́νᾰρξον ξῠνᾰρξᾰ́τω ξῠνᾰ́ρξᾰτον ξῠνᾰρξᾰ́των   ξῠνᾰ́ρξᾰτε ξῠνᾰρξᾰ́ντων
middle indicative ξῠνηρξᾰ́μην ξῠνήρξω ξῠνήρξᾰτο ξῠνήρξᾰσθον ξῠνηρξᾰ́σθην ξῠνηρξᾰ́μεθᾰ ξῠνήρξᾰσθε ξῠνήρξᾰντο
subjunctive ξῠνᾰ́ρξωμαι ξῠνᾰ́ρξῃ ξῠνᾰ́ρξηται ξῠνᾰ́ρξησθον ξῠνᾰ́ρξησθον ξῠνᾰρξώμεθᾰ ξῠνᾰ́ρξησθε ξῠνᾰ́ρξωνται
optative ξῠνᾰρξαίμην ξῠνᾰ́ρξαιο ξῠνᾰ́ρξαιτο ξῠνᾰ́ρξαισθον ξῠνᾰρξαίσθην ξῠνᾰρξαίμεθᾰ ξῠνᾰ́ρξαισθε ξῠνᾰ́ρξαιντο
imperative   ξῠ́νᾰρξαι ξῠνᾰρξᾰ́σθω ξῠνᾰ́ρξᾰσθον ξῠνᾰρξᾰ́σθων   ξῠνᾰ́ρξᾰσθε ξῠνᾰρξᾰ́σθων
passive indicative ξῠνήρχθην ξῠνήρχθης ξῠνήρχθη ξῠνήρχθητον ξῠνηρχθήτην ξῠνήρχθημεν ξῠνήρχθητε ξῠνήρχθησᾰν
subjunctive ξῠνᾰρχθῶ ξῠνᾰρχθῇς ξῠνᾰρχθῇ ξῠνᾰρχθῆτον ξῠνᾰρχθῆτον ξῠνᾰρχθῶμεν ξῠνᾰρχθῆτε ξῠνᾰρχθῶσῐ(ν)
optative ξῠνᾰρχθείην ξῠνᾰρχθείης ξῠνᾰρχθείη ξῠνᾰρχθεῖτον,
ξῠνᾰρχθείητον 		ξῠνᾰρχθείτην,
ξῠνᾰρχθειήτην 		ξῠνᾰρχθεῖμεν,
ξῠνᾰρχθείημεν 		ξῠνᾰρχθεῖτε,
ξῠνᾰρχθείητε 		ξῠνᾰρχθεῖεν,
ξῠνᾰρχθείησᾰν
imperative   ξῠνᾰ́ρχθητῐ ξῠνᾰρχθήτω ξῠνᾰ́ρχθητον ξῠνᾰρχθήτων   ξῠνᾰ́ρχθητε ξῠνᾰρχθέντων
active middle passive
infinitive ξῠνᾰ́ρξαι ξῠνᾰ́ρξᾰσθαι ξῠνᾰρχθῆναι
participle m ξῠνᾰ́ρξᾱς ξῠνᾰρξᾰ́μενος ξῠνᾰρχθείς
f ξῠνᾰ́ρξᾱσᾰ ξῠνᾰρξᾰμένη ξῠνᾰρχθεῖσᾰ
n ξῠνᾰ́ρξᾰν ξῠνᾰρξᾰ́μενον ξῠνᾰρχθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ξῠ́νηρχᾰ, ξῠ́νηργμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξῠ́νηρχᾰ ξῠ́νηρχᾰς ξῠ́νηρχε(ν) ξῠνήρχᾰτον ξῠνήρχᾰτον ξῠνήρχᾰμεν ξῠνήρχᾰτε ξῠνήρχᾱσῐ(ν)
subjunctive ξῠνήρχω ξῠνήρχῃς ξῠνήρχῃ ξῠνήρχητον ξῠνήρχητον ξῠνήρχωμεν ξῠνήρχητε ξῠνήρχωσῐ(ν)
optative ξῠνήρχοιμῐ,
ξῠνηρχοίην 		ξῠνήρχοις,
ξῠνηρχοίης 		ξῠνήρχοι,
ξῠνηρχοίη 		ξῠνήρχοιτον ξῠνηρχοίτην ξῠνήρχοιμεν ξῠνήρχοιτε ξῠνήρχοιεν
imperative   ξῠ́νηρχε ξῠνηρχέτω ξῠνήρχετον ξῠνηρχέτων   ξῠνήρχετε ξῠνηρχόντων
middle/
passive 		indicative ξῠ́νηργμαι ξῠ́νηρξαι ξῠ́νηρκται ξῠ́νηρχθον ξῠ́νηρχθον ξῠνήργμεθᾰ ξῠ́νηρχθε ξῠνήρχᾰται
subjunctive ξῠνηργμένος ὦ ξῠνηργμένος ᾖς ξῠνηργμένος ᾖ ξῠνηργμένω ἦτον ξῠνηργμένω ἦτον ξῠνηργμένοι ὦμεν ξῠνηργμένοι ἦτε ξῠνηργμένοι ὦσῐ(ν)
optative ξῠνηργμένος εἴην ξῠνηργμένος εἴης ξῠνηργμένος εἴη ξῠνηργμένω εἴητον/εἶτον ξῠνηργμένω εἰήτην/εἴτην ξῠνηργμένοι εἴημεν/εἶμεν ξῠνηργμένοι εἴητε/εἶτε ξῠνηργμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ξῠ́νηρξο ξῠνήρχθω ξῠ́νηρχθον ξῠνήρχθων   ξῠ́νηρχθε ξῠνήρχθων
active middle/passive
infinitive ξῠνηρχέναι ξῠνῆρχθαι
participle m ξῠνηρχώς ξῠνηργμένος
f ξῠνηρχυῖᾰ ξῠνηργμένη
n ξῠνηρχός ξῠνηργμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
Wikious
Boobota
Sagapedia