ξυνίημι

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ξυνίημι. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ξυνίημι, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ξυνίημι in singular and plural. Everything you need to know about the word ξυνίημι you have here. The definition of the word ξυνίημι will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofξυνίημι, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Pronunciation

 

Verb

ξῠνῑ́ημῐ • (xunī́ēmi)

  1. Old Attic form of συνίημι (suníēmi)

Inflection

   Present: ξῠνῑ́ημῐ, ξῠνῑ́εμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξῠνῑ́ημῐ ξῠνῑ́ης ξῠνῑ́ησῐ(ν) ξῠνῑ́ετον ξῠνῑ́ετον ξῠνῑ́εμεν ξῠνῑ́ετε ξῠνῑᾶσῐ(ν)
subjunctive ξῠνῑῶ ξῠνῑῇς ξῠνῑῇ ξῠνῑῆτον ξῠνῑῆτον ξῠνῑῶμεν ξῠνῑῆτε ξῠνῑῶσῐ(ν)
optative ξῠνῑείην ξῠνῑείης ξῠνῑείη ξῠνῑεῖτον,
ξῠνῑείητον 		ξῠνῑείτην,
ξῠνῑειήτην 		ξῠνῑεῖμεν,
ξῠνῑείημεν 		ξῠνῑεῖτε,
ξῠνῑείητε 		ξῠνῑεῖεν,
ξῠνῑείησᾰν
imperative   ξῠνῑ́ει ξῠνῑέτω ξῠνῑ́ετον ξῠνῑέτων   ξῠνῑ́ετε ξῠνῑέντων
middle/
passive 		indicative ξῠνῑ́εμαι ξῠνῑ́εσαι ξῠνῑ́εται ξῠνῑ́εσθον ξῠνῑ́εσθον ξῠνῑέμεθᾰ ξῠνῑ́εσθε ξῠνῑ́ενται
subjunctive ξῠνῑῶμαι ξῠνῑῇ ξῠνῑῆται ξῠνῑῆσθον ξῠνῑῆσθον ξῠνῑώμεθᾰ ξῠνῑῆσθε ξῠνῑῶνται
optative ξῠνῑείμην ξῠνῑεῖο ξῠνῑεῖτο,
ξῠνῑοῖτο 		ξῠνῑεῖσθον,
ξῠνῑοῖσθον 		ξῠνῑείσθην,
ξῠνῑοίσθην 		ξῠνῑείμεθᾰ,
ξῠνῑοίμεθᾰ 		ξῠνῑεῖσθε,
ξῠνῑοῖσθε 		ξῠνῑεῖντο,
ξῠνῑοῖντο
imperative   ξῠνῑ́εσο ξῠνῑέσθω ξῠνῑ́εσθον ξῠνῑέσθων   ξῠνῑ́εσθε ξῠνῑέσθων
active middle/passive
infinitive ξῠνῑέναι ξῠνῑ́εσθαι
participle m ξῠνῑείς ξῠνῑέμενος
f ξῠνῑεῖσᾰ ξῠνῑεμένη
n ξῠνῑέν ξῠνῑέμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ξῠνῑ́ην, ξῠνῑέμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξῠνῑ́ην ξῠνῑ́εις ξῠνῑ́ει ξῠνῑ́ετον ξῠνῑέτην ξῠνῑ́εμεν ξῠνῑ́ετε ξῠνῑ́εσᾰν
middle/
passive 		indicative ξῠνῑέμην ξῠνῑ́εσο ξῠνῑ́ετο ξῠνῑ́εσθον ξῠνῑέσθην ξῠνῑέμεθᾰ ξῠνῑ́εσθε ξῠνῑ́εντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ξῠνήσω, ξῠνήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξῠνήσω ξῠνήσεις ξῠνήσει ξῠνήσετον ξῠνήσετον ξῠνήσομεν ξῠνήσετε ξῠνήσουσῐ(ν)
optative ξῠνήσοιμῐ ξῠνήσοις ξῠνήσοι ξῠνήσοιτον ξῠνησοίτην ξῠνήσοιμεν ξῠνήσοιτε ξῠνήσοιεν
middle indicative ξῠνήσομαι ξῠνήσῃ,
ξῠνήσει 		ξῠνήσεται ξῠνήσεσθον ξῠνήσεσθον ξῠνησόμεθᾰ ξῠνήσεσθε ξῠνήσονται
optative ξῠνησοίμην ξῠνήσοιο ξῠνήσοιτο ξῠνήσοισθον ξῠνησοίσθην ξῠνησοίμεθᾰ ξῠνήσοισθε ξῠνήσοιντο
active middle
infinitive ξῠνήσειν ξῠνήσεσθαι
participle m ξῠνήσων ξῠνησόμενος
f ξῠνήσουσᾰ ξῠνησομένη
n ξῠνῆσον ξῠνησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ξῠνῆκᾰ, ξῠνηκᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξῠνῆκᾰ ξῠνῆκᾰς ξῠνῆκε(ν) ξῠνήκᾰτον ξῠνηκᾰ́την ξῠνήκᾰμεν ξῠνήκᾰτε ξῠνῆκᾰν
middle indicative ξῠνηκᾰ́μην ξῠνήκω ξῠνήκᾰτο ξῠνήκᾰσθον ξῠνηκᾰ́σθην ξῠνηκᾰ́μεθᾰ ξῠνήκᾰσθε ξῠνήκᾰντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ξῠνέηκᾰ, ξῠνεηκᾰ́μην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξῠνέηκᾰ ξῠνέηκᾰς ξῠνέηκε(ν) ξῠνεήκᾰτον ξῠνεηκᾰ́την ξῠνεήκᾰμεν ξῠνεήκᾰτε ξῠνέηκᾰν
middle indicative ξῠνεηκᾰ́μην ξῠνεήκᾰο ξῠνεήκᾰτο ξῠνεήκᾰσθον ξῠνεηκᾰ́σθην ξῠνεηκᾰ́με(σ)θᾰ ξῠνεήκᾰσθε ξῠνεήκᾰντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ξῠνείμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative       ξῠνεῖτον ξῠνείτην ξῠνεῖμεν ξῠνεῖτε ξῠνεῖσᾰν
subjunctive ῶ ῇς ῇ ῆτον ῆτον ῶμεν ῆτε ῶσῐ(ν)
optative είην είης είη εῖτον,
είητον 		είτην,
ειήτην 		εῖμεν,
είημεν 		εῖτε,
είητε 		εῖεν,
είησᾰν
imperative   ές έτω έτον έτων   έτε έντων
middle indicative ξῠνείμην ξῠνεῖσο ξῠνεῖτο ξῠνεῖσθον ξῠνείσθην ξῠνείμεθᾰ ξῠνεῖσθε ξῠνεῖντο
subjunctive ῶμαι ῇ ῆται ῆσθον ῆσθον ώμεθᾰ ῆσθε ῶνται
optative είμην εῖο εῖτο,
οῖτο 		εῖσθον είσθην είμεθᾰ εῖσθε εῖντο
imperative   οῦ έσθω έσθον έσθων   έσθε έσθων
active middle
infinitive εῖναι έσθαι
participle m είς έμενος
f εῖσᾰ εμένη
n έν έμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ξῠνεῖκᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξῠνεῖκᾰ ξῠνεῖκᾰς ξῠνεῖκε(ν) ξῠνείκᾰτον ξῠνείκᾰτον ξῠνείκᾰμεν ξῠνείκᾰτε ξῠνείκᾱσῐ(ν)
subjunctive ξῠνείκω ξῠνείκῃς ξῠνείκῃ ξῠνείκητον ξῠνείκητον ξῠνείκωμεν ξῠνείκητε ξῠνείκωσῐ(ν)
optative ξῠνείκοιμῐ,
ξῠνεικοίην 		ξῠνείκοις,
ξῠνεικοίης 		ξῠνείκοι,
ξῠνεικοίη 		ξῠνείκοιτον ξῠνεικοίτην ξῠνείκοιμεν ξῠνείκοιτε ξῠνείκοιεν
imperative   ξῠνεῖκε ξῠνεικέτω ξῠνείκετον ξῠνεικέτων   ξῠνείκετε ξῠνεικόντων
active
infinitive ξῠνεικέναι
participle m ξῠνεικώς
f ξῠνεικυῖᾰ
n ξῠνεικός
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
Wikious
Boobota
Sagapedia