οικονομέω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word οικονομέω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word οικονομέω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say οικονομέω in singular and plural. Everything you need to know about the word οικονομέω you have here. The definition of the word οικονομέω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofοικονομέω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From οἰκονόμος (oikonómos, “steward”) +‎ -έω (-éō, “Suffix used to form verbs from nouns, adjectives and other verbs.”)

Pronunciation

 

Verb

οικονομέω • (oikonoméō)

  1. manage as a house-steward, order, regulate,
  2. dispense, disburse,
  3. treat a substance with another
  4. administer, to be a house-steward

Inflection

   Present: οικονομέω, οικονομέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative οικονομέω οικονομέεις οικονομέει οικονομέετον οικονομέετον οικονομέομεν οικονομέετε οικονομέουσῐ(ν)
subjunctive οικονομέω οικονομέῃς οικονομέῃ οικονομέητον οικονομέητον οικονομέωμεν οικονομέητε οικονομέωσῐ(ν)
optative οικονομέοιμῐ οικονομέοις οικονομέοι οικονομέοιτον οικονομεοίτην οικονομέοιμεν οικονομέοιτε οικονομέοιεν
imperative   οικονόμεε οικονομεέτω οικονομέετον οικονομεέτων   οικονομέετε οικονομεόντων
middle/
passive 		indicative οικονομέομαι οικονομέῃ,
οικονομέει 		οικονομέεται οικονομέεσθον οικονομέεσθον οικονομεόμεθᾰ οικονομέεσθε οικονομέονται
subjunctive οικονομέωμαι οικονομέῃ οικονομέηται οικονομέησθον οικονομέησθον οικονομεώμεθᾰ οικονομέησθε οικονομέωνται
optative οικονομεοίμην οικονομέοιο οικονομέοιτο οικονομέοισθον οικονομεοίσθην οικονομεοίμεθᾰ οικονομέοισθε οικονομέοιντο
imperative   οικονομέου οικονομεέσθω οικονομέεσθον οικονομεέσθων   οικονομέεσθε οικονομεέσθων
active middle/passive
infinitive οικονομέειν οικονομέεσθαι
participle m οικονομέων οικονομεόμενος
f οικονομέουσᾰ οικονομεομένη
n οικονομέον οικονομεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: οικονομῶ, οικονομοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative οικονομῶ οικονομεῖς οικονομεῖ οικονομεῖτον οικονομεῖτον οικονομοῦμεν οικονομεῖτε οικονομοῦσῐ(ν)
subjunctive οικονομῶ οικονομῇς οικονομῇ οικονομῆτον οικονομῆτον οικονομῶμεν οικονομῆτε οικονομῶσῐ(ν)
optative οικονομοίην,
οικονομοῖμῐ 		οικονομοίης,
οικονομοῖς 		οικονομοίη,
οικονομοῖ 		οικονομοῖτον,
οικονομοίητον 		οικονομοίτην,
οικονομοιήτην 		οικονομοῖμεν,
οικονομοίημεν 		οικονομοῖτε,
οικονομοίητε 		οικονομοῖεν,
οικονομοίησᾰν
imperative   οικονόμει οικονομείτω οικονομεῖτον οικονομείτων   οικονομεῖτε οικονομούντων
middle/
passive 		indicative οικονομοῦμαι οικονομεῖ,
οικονομῇ 		οικονομεῖται οικονομεῖσθον οικονομεῖσθον οικονομούμεθᾰ οικονομεῖσθε οικονομοῦνται
subjunctive οικονομῶμαι οικονομῇ οικονομῆται οικονομῆσθον οικονομῆσθον οικονομώμεθᾰ οικονομῆσθε οικονομῶνται
optative οικονομοίμην οικονομοῖο οικονομοῖτο οικονομοῖσθον οικονομοίσθην οικονομοίμεθᾰ οικονομοῖσθε οικονομοῖντο
imperative   οικονομοῦ οικονομείσθω οικονομεῖσθον οικονομείσθων   οικονομεῖσθε οικονομείσθων
active middle/passive
infinitive οικονομεῖν οικονομεῖσθαι
participle m οικονομῶν οικονομούμενος
f οικονομοῦσᾰ οικονομουμένη
n οικονομοῦν οικονομούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ᾠκονόμεον, ᾠκονομεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾠκονόμεον ᾠκονόμεες ᾠκονόμεε(ν) ᾠκονομέετον ᾠκονομεέτην ᾠκονομέομεν ᾠκονομέετε ᾠκονόμεον
middle/
passive 		indicative ᾠκονομεόμην ᾠκονομέου ᾠκονομέετο ᾠκονομέεσθον ᾠκονομεέσθην ᾠκονομεόμεθᾰ ᾠκονομέεσθε ᾠκονομέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ᾠκονόμουν, ᾠκονομούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾠκονόμουν ᾠκονόμεις ᾠκονόμει ᾠκονομεῖτον ᾠκονομείτην ᾠκονομοῦμεν ᾠκονομεῖτε ᾠκονόμουν
middle/
passive 		indicative ᾠκονομούμην ᾠκονομοῦ ᾠκονομεῖτο ᾠκονομεῖσθον ᾠκονομείσθην ᾠκονομούμεθᾰ ᾠκονομεῖσθε ᾠκονομοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: οικονομήσω, οικονομήσομαι, οικονομηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative οικονομήσω οικονομήσεις οικονομήσει οικονομήσετον οικονομήσετον οικονομήσομεν οικονομήσετε οικονομήσουσῐ(ν)
optative οικονομήσοιμῐ οικονομήσοις οικονομήσοι οικονομήσοιτον οικονομησοίτην οικονομήσοιμεν οικονομήσοιτε οικονομήσοιεν
middle indicative οικονομήσομαι οικονομήσῃ,
οικονομήσει 		οικονομήσεται οικονομήσεσθον οικονομήσεσθον οικονομησόμεθᾰ οικονομήσεσθε οικονομήσονται
optative οικονομησοίμην οικονομήσοιο οικονομήσοιτο οικονομήσοισθον οικονομησοίσθην οικονομησοίμεθᾰ οικονομήσοισθε οικονομήσοιντο
passive indicative οικονομηθήσομαι οικονομηθήσῃ οικονομηθήσεται οικονομηθήσεσθον οικονομηθήσεσθον οικονομηθησόμεθᾰ οικονομηθήσεσθε οικονομηθήσονται
optative οικονομηθησοίμην οικονομηθήσοιο οικονομηθήσοιτο οικονομηθήσοισθον οικονομηθησοίσθην οικονομηθησοίμεθᾰ οικονομηθήσοισθε οικονομηθήσοιντο
active middle passive
infinitive οικονομήσειν οικονομήσεσθαι οικονομηθήσεσθαι
participle m οικονομήσων οικονομησόμενος οικονομηθησόμενος
f οικονομήσουσᾰ οικονομησομένη οικονομηθησομένη
n οικονομῆσον οικονομησόμενον οικονομηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ᾠκονόμησᾰ, ᾠκονομησᾰ́μην, ᾠκονομήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾠκονόμησᾰ ᾠκονόμησᾰς ᾠκονόμησε(ν) ᾠκονομήσᾰτον ᾠκονομησᾰ́την ᾠκονομήσᾰμεν ᾠκονομήσᾰτε ᾠκονόμησᾰν
subjunctive οικονομήσω οικονομήσῃς οικονομήσῃ οικονομήσητον οικονομήσητον οικονομήσωμεν οικονομήσητε οικονομήσωσῐ(ν)
optative οικονομήσαιμῐ οικονομήσειᾰς,
οικονομήσαις 		οικονομήσειε(ν),
οικονομήσαι 		οικονομήσαιτον οικονομησαίτην οικονομήσαιμεν οικονομήσαιτε οικονομήσειᾰν,
οικονομήσαιεν
imperative   οικονόμησον οικονομησᾰ́τω οικονομήσᾰτον οικονομησᾰ́των   οικονομήσᾰτε οικονομησᾰ́ντων
middle indicative ᾠκονομησᾰ́μην ᾠκονομήσω ᾠκονομήσᾰτο ᾠκονομήσᾰσθον ᾠκονομησᾰ́σθην ᾠκονομησᾰ́μεθᾰ ᾠκονομήσᾰσθε ᾠκονομήσᾰντο
subjunctive οικονομήσωμαι οικονομήσῃ οικονομήσηται οικονομήσησθον οικονομήσησθον οικονομησώμεθᾰ οικονομήσησθε οικονομήσωνται
optative οικονομησαίμην οικονομήσαιο οικονομήσαιτο οικονομήσαισθον οικονομησαίσθην οικονομησαίμεθᾰ οικονομήσαισθε οικονομήσαιντο
imperative   οικονόμησαι οικονομησᾰ́σθω οικονομήσᾰσθον οικονομησᾰ́σθων   οικονομήσᾰσθε οικονομησᾰ́σθων
passive indicative ᾠκονομήθην ᾠκονομήθης ᾠκονομήθη ᾠκονομήθητον ᾠκονομηθήτην ᾠκονομήθημεν ᾠκονομήθητε ᾠκονομήθησᾰν
subjunctive οικονομηθῶ οικονομηθῇς οικονομηθῇ οικονομηθῆτον οικονομηθῆτον οικονομηθῶμεν οικονομηθῆτε οικονομηθῶσῐ(ν)
optative οικονομηθείην οικονομηθείης οικονομηθείη οικονομηθεῖτον,
οικονομηθείητον 		οικονομηθείτην,
οικονομηθειήτην 		οικονομηθεῖμεν,
οικονομηθείημεν 		οικονομηθεῖτε,
οικονομηθείητε 		οικονομηθεῖεν,
οικονομηθείησᾰν
imperative   οικονομήθητῐ οικονομηθήτω οικονομήθητον οικονομηθήτων   οικονομήθητε οικονομηθέντων
active middle passive
infinitive οικονομῆσαι οικονομήσᾰσθαι οικονομηθῆναι
participle m οικονομήσᾱς οικονομησᾰ́μενος οικονομηθείς
f οικονομήσᾱσᾰ οικονομησᾰμένη οικονομηθεῖσᾰ
n οικονομῆσᾰν οικονομησᾰ́μενον οικονομηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ᾠκονόμηκᾰ, ᾠκονόμημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾠκονόμηκᾰ ᾠκονόμηκᾰς ᾠκονόμηκε(ν) ᾠκονομήκᾰτον ᾠκονομήκᾰτον ᾠκονομήκᾰμεν ᾠκονομήκᾰτε ᾠκονομήκᾱσῐ(ν)
subjunctive ᾠκονομήκω ᾠκονομήκῃς ᾠκονομήκῃ ᾠκονομήκητον ᾠκονομήκητον ᾠκονομήκωμεν ᾠκονομήκητε ᾠκονομήκωσῐ(ν)
optative ᾠκονομήκοιμῐ,
ᾠκονομηκοίην 		ᾠκονομήκοις,
ᾠκονομηκοίης 		ᾠκονομήκοι,
ᾠκονομηκοίη 		ᾠκονομήκοιτον ᾠκονομηκοίτην ᾠκονομήκοιμεν ᾠκονομήκοιτε ᾠκονομήκοιεν
imperative   ᾠκονόμηκε ᾠκονομηκέτω ᾠκονομήκετον ᾠκονομηκέτων   ᾠκονομήκετε ᾠκονομηκόντων
middle/
passive 		indicative ᾠκονόμημαι ᾠκονόμησαι ᾠκονόμηται ᾠκονόμησθον ᾠκονόμησθον ᾠκονομήμεθᾰ ᾠκονόμησθε ᾠκονόμηνται
subjunctive ᾠκονομημένος ὦ ᾠκονομημένος ᾖς ᾠκονομημένος ᾖ ᾠκονομημένω ἦτον ᾠκονομημένω ἦτον ᾠκονομημένοι ὦμεν ᾠκονομημένοι ἦτε ᾠκονομημένοι ὦσῐ(ν)
optative ᾠκονομημένος εἴην ᾠκονομημένος εἴης ᾠκονομημένος εἴη ᾠκονομημένω εἴητον/εἶτον ᾠκονομημένω εἰήτην/εἴτην ᾠκονομημένοι εἴημεν/εἶμεν ᾠκονομημένοι εἴητε/εἶτε ᾠκονομημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ᾠκονόμησο ᾠκονομήσθω ᾠκονόμησθον ᾠκονομήσθων   ᾠκονόμησθε ᾠκονομήσθων
active middle/passive
infinitive ᾠκονομηκέναι ᾠκονομῆσθαι
participle m ᾠκονομηκώς ᾠκονομημένος
f ᾠκονομηκυῖᾰ ᾠκονομημένη
n ᾠκονομηκός ᾠκονομημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ᾠκονομήκειν, ᾠκονομήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾠκονομήκειν,
ᾠκονομήκη 		ᾠκονομήκεις,
ᾠκονομήκης 		ᾠκονομήκει(ν) ᾠκονομήκετον ᾠκονομηκέτην ᾠκονομήκεμεν ᾠκονομήκετε ᾠκονομήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ᾠκονομήμην ᾠκονόμησο ᾠκονόμητο ᾠκονόμησθον ᾠκονομήσθην ᾠκονομήμεθᾰ ᾠκονόμησθε ᾠκονόμηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia