ομοαξονικός • (omoaxonikós) m (feminine ομοαξονική, neuter ομοαξονικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ομοαξονικός (omoaxonikós) | ομοαξονική (omoaxonikí) | ομοαξονικό (omoaxonikó) | ομοαξονικοί (omoaxonikoí) | ομοαξονικές (omoaxonikés) | ομοαξονικά (omoaxoniká) | |
genitive | ομοαξονικού (omoaxonikoú) | ομοαξονικής (omoaxonikís) | ομοαξονικού (omoaxonikoú) | ομοαξονικών (omoaxonikón) | ομοαξονικών (omoaxonikón) | ομοαξονικών (omoaxonikón) | |
accusative | ομοαξονικό (omoaxonikó) | ομοαξονική (omoaxonikí) | ομοαξονικό (omoaxonikó) | ομοαξονικούς (omoaxonikoús) | ομοαξονικές (omoaxonikés) | ομοαξονικά (omoaxoniká) | |
vocative | ομοαξονικέ (omoaxoniké) | ομοαξονική (omoaxonikí) | ομοαξονικό (omoaxonikó) | ομοαξονικοί (omoaxonikoí) | ομοαξονικές (omoaxonikés) | ομοαξονικά (omoaxoniká) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ομοαξονικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ομοαξονικός, etc.)